Feest van Onze-Lieve-Vrouw van de Rozenkrans

Datum

Onze-Lieve-Vrouw van de Rozenkrans wordt gevierd op 7 oktober, de dag waarop de christenen in 1571 de zeeslag wonnen bij Lepanto op de Ottomanen, een overwinning die toegeschreven werd aan Maria.

Evolutie van het feest

1571	Paus Pius V	stelde het feest van Onze-Lieve-Vrouw van Overwinning in. Dit was een jaarlijkse herdenking van de overwinning van christelijke zeemachten op de Ottomanen in de zeeslag bij Lepanto, die plaats vond op 7 oktober 1571. Die overwinning werd toegeschreven aan Maria, omdat men op die dag te Rome een rozenkransprocessie hield op het Sint-Pietersplein om haar hulp te vragen bij het tegenhouden van de Ottomaanse invasie in Europa.
1573	Paus Gregorius XIII	veranderde de naam van het feest in ‘Feest van de Rozenkrans’ omdat de overwinning bij Lepanto volgens hem te danken was aan het bidden van de rozenkrans.
1716	Paus Clemens XII	plaatste het feest in de rooms-katholieke heiligenkalender op de eerste zondag van oktober.
Eind 19e eeuw	Paus Leo XIII	breidde de gedachtenis op 7 oktober uit naar de hele maand oktober, die de Rozenkransmaand werd genoemd.
1913	Paus Pius X	veranderde de datum in 7 oktober, met de bedoeling de viering van de liturgie van de zondagen te herstellen.
1969	Paus Paulus VI	gaf het feest zijn huidige naam: het feest van Onze-Lieve-Vrouw van de Rozenkrans.

Rozenkrans

Wat?

Een rozenkrans (of paternoster) is een kralensnoer die bestaat uit 6 grote en 53 kleine kralen. Katholieke christenen gebruiken dit snoer bij het bidden: bij elk van de kralen bidden ze een onzevader of een weesgegroet.

Oorsprong

De precieze oorsprong van de rozenkrans is niet duidelijk.
Wel kent men in veel godsdiensten (o.a. boeddhisme, hindoeïsme, islam …) het gebruik van kralensnoeren als hulpmiddel bij het mediteren.

In de derde en vierde eeuw werden geknoopte gebedstouwen gebruikt door de woestijnvaders, christelijke monniken die uit de steden ontvluchtten om in de woestijn de eenzaamheid op te zoeken. Ze gebruikten die geknoopte gebedstouwen om de 150 psalmen te bidden. Leken wilden dit ook doen, maar omdat ze niet al die psalmen kenden, herhaalden ze 150 keer het onzevader.
Rond de veertiende eeuw werd in het Westen het onzevader vervangen door het weesgegroet.

Meditatie

Het bidden van de rozenkrans nodigt uit om na te denken en te reflecteren over de grote mysteries van het leven, de dood en de verrijzenis van Jezus.

Blijde geheimen	Geheimen van het Licht	Droevige geheimen	Glorievolle geheimen
De blijde boodschap van de engel Gabriël aan Maria	Doopsel van Jezus	Jezus bidt in doodsangst tot God	Jezus verrijst
Maria bezoekt haar nicht Elisabet	Jezus op de bruiloft te Kana.	Jezus wordt gegeseld	Jezus stijgt op ten hemel
Jezus wordt geboren in Betlehem	Jezus kondigt het rijk van God aan.	Jezus wordt met doornen gekroond	De Heilige geest daalt neer over de apostelen
Jezus wordt opgedragen in de tempel	Gedaanteverandering van Jezus op de berg	Jezus draagt zijn kruis	Maria wordt opgenomen in de hemel
Jezus wordt teruggevonden in de tempel.	Jezus stelt de eucharistie in.	Jezus sterft aan het kruis	Maria wordt in de hemel gekroond.

Hoe de rozenkrans bidden?

Na het noemen van een geheim bidt men 1 onzevader en 10 weesgegroetjes (= een zogenoemd tientje). Het tientje wordt afgesloten met het 'Eer aan de Vader'.

Om de tel niet kwijt te raken, gebruikt men een kralenketting. De kralen ervan zijn verdeeld in vijf groepen van tien kralen, met daartussen vier aparte kralen. Op de tien kralen bidt men het weesgegroet. Op de aparte kralen tussen de tientjes bidt men het onzevader.
Vijf tientjes van een rozenkrans bidden, is een ‘rozenhoedje’ bidden.
Drie keer vijf tientjes bidden, is een volledige rozenkrans bidden.

Aan de ronde ketting hangt nog een kleine ketting met een kruis aan: Bij dit kruis wordt de geloofsbelijdenis opgezegd. Daarna volgen een onzevader, drie weesgegroeten en een ‘Eer aan de Vader’.
Men begint het rozenkransgebed bij het kruis met het maken van het kruisteken en het bidden van de geloofsbelijdenis.

Kunst

S. CANTARINI

Onze-Lieve-Vrouw van de Rozenkrans (circa 1640)

Dit schilderij van Simone Cantarini (1612-1648), toont Maria en Jezus die rozenkransen vasthouden en ze aan gelovigen geven.
Volgens een Dominicaanse traditie werd de rozenkrans in 1208 aan Sint Dominicus gegeven tijdens een verschijning van Maria in de kerk van Prouille.

A. VAN DIJCK

Onze-Lieve-Vrouw van de Rozenkrans (1623-1624)

Maria geeft een rozenkrans aan de heilige Dominicus.