Joël 4, 12-21: De perskuip is vol

De tekst

’Bijbel in gewone taal’

(Deze Bijbeltekst komt uit de Bijbel in Gewone Taal, © Nederlands Bijbelgenootschap 2014, p. 1456-1457)

Kom hierheen, volken. Kom naar het Oordeelsdal. Daar ben ik om jullie allemaal te straffen!
Ik zal jullie doden. Ik zal jullie als rijpe druiven kapottrappen. Want jullie hebben veel slechte dingen gedaan. Ja, jullie hebben te veel slechte dingen gedaan. Er zullen heel veel mensen in het Oordeelsdal zijn. Daar zal ik beslissen wie ik zal straffen. Want de dag dat ik kom, is dichtbij.’

In Jeruzalem, op de berg Sion, spreekt de Heer. Zijn stem klinkt als het brullen van een leeuw. Als hij spreekt, beven de hemel en de aarde. De zon en de maan geven geen licht meer, en ook de sterren verliezen hun glans.
Maar het volk van Israël kan vluchten naar de Heer. Want bij hem zijn ze veilig. Ze zullen weten dat de Heer hun God is. Hij woont op de heilige berg Sion. En Jeruzalem zal weer een heilige stad zijn. Andere volken zullen daar niet meer komen.

Dan zullen er op de bergen weer wijngaarden vol met druiven zijn. Het vee zal meer dan genoeg melk geven. En in de rivieren van Juda zal weer water stromen. Vanuit de tempel van de Heer zal een rivier gaan stromen, die zelfs het droogste dal weer groen zal maken.
Maar Egypte zal verwoest worden, en Edom zal een droge woestijn worden. Want hun inwoners hebben Juda aangevallen en onschuldige mensen gedood. De Heer zal de daders straffen. Hij zal ze zeker straffen!
Maar in Juda zullen altijd mensen wonen, en Jeruzalem zal altijd blijven bestaan. Want de Heer zal daar wonen op de berg Sion.

Dichter bij de tijd

(Bewerking: C. Leterme)

'Volken moeten in beweging komen
en gaan naar de vallei van Josafat,
want daar zal Ik recht spreken over alle volken.
Sla de sikkel in het koren, want de oogst is rijp.
Begin maar te trappen, want de perskuip is vol,
de bakken lopen over. Zo talrijk zijn hun misdaden.'

Massa’s, massa’s drommen in de vallei van het oordeel,
want de dag van God is nabij.
Zon en maan verduisteren, sterren verliezen hun licht.
God buldert vanaf de Sion.
Vanuit Jeruzalem laat Hij zijn stem klinken.
Hemel en aarde beven.

Maar voor zijn volk is God een toevlucht,
voor de zonen van Israël een vesting.
'Dan zullen jullie inzien dat Ik jullie God ben,
die woont op de Sion, de heilige berg.
Dan zal Jeruzalem heilige grond zijn,
vreemden trekken er niet meer door.'

Op die dag gebeurt het,
dat druivensap van de bergen druipt,
dat melk van de heuvels stroomt,
dat in alle waterlopen van Juda overvloedig water is,
want uit de tempel van God ontspringt een bron,
die het dal van de acacia's bevloeit.

Egypte wordt een woestijn en Edom een kale wildernis,
omdat ze misdaden begingen tegen de mensen van Juda,
omdat ze onschuldig bloed in dat land vergoten.
Maar Juda zal altijd bewoond blijven
en ook Jeruzalem, van generatie op generatie.
'Ik zal hun bloed wreken! Ik laat het niet ongestraft vergieten.'
God woont op de Sion.

Stilstaan bij …

Josafat
(= de Heer oordeelt)
Omwille van de betekenis van de naam Josafat, wordt het dal ook ‘Vallei van het oordeel’, ‘Oordeelsdal’ of ‘vallei van de beslissing’ genoemd. Dit dal kan niet meer gelokaliseerd worden.

Heilige grond
Hiermee bedoelt men een afgesloten gebied dat alleen aan God en zijn volk toebehoort.

Bron
De bron die onder de tempel ontspringt en overal vruchtbaarheid brengt, is vooral symbolisch bedoeld.

Dal van de acacia's
Hét ‘Dal van de acacia’s’ ligt ten Oosten van de Jordaan, maar het is niet zeker of de profeet dat bewuste dal voor ogen had.
Omdat acacia’s alleen groeien in dorre streken, kan het dal in deze tekst bedoeld zijn als symbool van een dor land, dat God met bronwater tot leven brengt.

Egypte
De belangrijkste vijand van Israël.

Edom
De belangrijkste vijand van de Joden sinds de ballingschap. Edom bevond zich ten zuiden van de Dode Zee.

Bij de tekst

Symboliek

De bron die in het droge Jeruzalem ontspringt en de woestijn van Juda bevloeit, is het symbool van de zegen van God die zich vanuit de tempel over het hele land verspreidt.

De dag van de Heer

Doorgaans wordt de 'dag van de Heer' beschreven als een dreiging, maar voor Israël wordt het een dag van vreugde.