…page…

Eerste kennismaking

Waar?

© Google maps – Bewerking: Dirk Vanderhallen

De stad Raämses werd gebouwd op de ruïnes van het vroegere Avaris, een strategisch gelegen havenplaats aan de Middellandse Zee, even ten noorden van het huidige Faqoes / Faqus (ongeveer 96 km ten noordoosten van Caïro).

Betekenis van de naam

De naam ‘Raämses’ betekent: ‘Huis van Ramses’.
De Bijbel gebruikt deze naam zowel voor de stad als voor de streek waar Jozef zijn broers grond en woningen gaf.

Geschiedenis

Avaris

Al rond 2000 voor Christus hadden de Egyptenaren vanuit Avaris in de Nijldelta handelscontacten met ondermeer Syrië en Kreta.
Enkele eeuwen later raakte de stad bevolkt door vreemdelingen die Egypte binnenkwamen via het noorden .

Rond 1650 voor Christus namen de Hyksos Avaris in.
Ze vervaardigden er vooral wapens en introduceerden strijdwagens.

Avaris (nu: Tell ‘el Daba), zou een prachtige stad geweest zijn met paleizen en tempels.
Archeologisch onderzoek bij de stad wijst aan dat de woonhuizen er vierkant van vorm waren en gebouwd naar Kanaänitisch model.
Men vond er resten van Kanaänitische tempels, zodat men veronderstelt dat in Avaris ooit een Kanaänitische samenleving was, en ook sporen van grafgebruiken waarbij men ezels offerde. Iets wat ongebruikelijk was bij de Egyptenaren.

Aan de heerschappij van de Hyksos-farao’s kwam een einde bij het begin van het Nieuwe Rijk.
Rond 1550 voor Christus vestigden de farao’s uit Thebe zich in de Nijldelta. Ze zouden er de vreemdelingen tot diep in Kanaän verdreven hebben. Avaris werd toen overmeesterd en platgebrand. Van de bouwwerken bleef alleen nog de fundering over.

Raamses

In de 13e eeuw voor Christus zag men de Nijldelta als een volwaardig en vitaal deel van Egypte. Ramses II liet op de fundamenten van het vroegere Avaris zijn nieuwe hoofdstad Pi-Raamses bouwen.

Raämses was voor die tijd een heel grote stad. Ze lag in het land Gosen en lijkt de hoofdstad van dat land geweest te zijn.
Maar die stad heeft maar drie eeuwen bestaan: ze kwam onder het slib van de Nijl terecht.
De farao’s van de 21e dynastie verplaatsten dan zo goed als alle monumenten naar hun nieuwe hoofdstad Tanis.

Actuele situatie

Het was lange tijd onduidelijk waar Raamses lag.
De eerste aanwijzingen waren gedecoreerde blokken uit tempels waarop de namen 'Seti I' en 'Ramses II' die in 1920 ontdekt werden. Rons 1970 bepaalden Duitse en Oostenrijkse expedities de locatie, die zich uitstrekt tot aan Tell el-Dab’a (Avaris). Over een oppervlakte van 10 km² werden resten van de stad Raamses opgegraven.

Het huidige dorp Qantir (Khatana-Qantir) staat waarschijnlijk op de plaats van de vroegere hoofdstad van Ramses II, Pi-ramesse / per-Ramesses / Raämses / Rameses.

Wetenswaardigheden

Tempels

In de stad stond een grote tempel voor de zonnegod Re en de goden: Amon, Ptah en Seth. De resten van de tempel van Seth werden geïdentificeerd in het zuidelijk deel van de stad. Er waren ook kleinere tempels voor Wadjet, Astarte en minder bekende goden.

Ramses II

Van alle farao's regeerde Ramses II (ca 1292-ca 1225) het langst. Hij was de derde farao van de 19e dynastie uit de Egyptische oudheid.

Onder zijn heerschappij bouwden Hebreeën de voorraadsteden Pitom en Raämses.

Uittocht

De stad Raamses was volgens de Bijbel het vertrekpunt van de uittocht uit Egypte van de Israëlieten.

Raamses in de Bijbel

Oude Testament

. Exodus 1, 11: De Israëlieten moesten voor Farao de proviandsteden Pitom en Raämses bouwen.

. Exodus 12, 37: De Israëlieten vertrokken vanuit Raämses in de richting Sukkot, en het aantal mannen die zelf liepen - de kinderen dus niet meegerekend - bedroeg ongeveer zeshonderdduizend.

. Numeri 33, 2-5: 'Op bevel van God schreef Mozes de vertrekplaatsen van de etappes op. Zij vertrokken van Raamses op de vijftiende dag van de eerste maand. De dag na Pasen trokken de Israëlieten onder de machtige bescherming van God weg voor de ogen van de Egyptenaren, terwijl die de eerstgeborenen die God bij hen gedood had, begroeven. Ook aan hun goden voltrok God zijn vonnis. De Israëlieten vertrokken dus uit Raamses en sloegen hun kamp op te Sukkot.'