2 Samuël 1, 1-4 . 11-12 . 19 . 23-27: David rouwt om Saül en Jonatan

De tekst

’Bijbel in gewone taal’

(Deze Bijbeltekst komt uit de Bijbel in Gewone Taal, © Nederlands Bijbelgenootschap 2014, p. 449-450)

David had de Amalekieten verslagen, en hij was teruggegaan naar de stad Siklag. Toen hij daar drie dagen was, kwam er een man bij hem. De man was gevlucht uit het kamp van Saul. Hij had zijn kleren gescheurd en zand over zijn hoofd gegooid, als teken van rouw.
De man maakte een diepe buiging. David vroeg: ‘Waar kom je vandaan?’ De man antwoordde: ‘Ik was in het legerkamp van de Israëlieten toen ze tegen de Filistijnen vochten. Ik kon nog net wegvluchten.’ ‘Wat is er dan gebeurd?’ vroeg David. De man zei: ‘Alle soldaten moesten vluchten voor de Filistijnen. Er zijn veel Israëlieten gedood, ook Saul en zijn zoon Jonatan.’

Toen scheurde David zijn kleren, en al zijn dienaren deden hetzelfde. Ze rouwden en ze huilden. Ze hadden verdriet om het leger van Israël en om het volk van de Heer. Ze wilden de hele dag niets eten of drinken. Want Saul en Jonatan en hun soldaten waren gedood in de strijd.

‘Volk van Israël!
Je sterke soldaten zijn gedood,
ze liggen op de heuvels.
Je was trots op hen,
zij waren je helden.
Waarom moesten ze sterven?

Ze waren sneller dan de snelste vogel,
ze waren sterker dan de sterkste leeuw.
Saul en Jonatan hielden van elkaar.
Ze waren altijd samen.
Toen ze nog leefden,
maar ook nu ze dood zijn.
Vrouwen van Israël, huil om Saul!
Hij gaf jullie prachtige kleding,
en sieraden van goud.
Waarom moesten de helden sterven?
Waarom zijn ze gedood in de strijd?
Jonatan, je bent gedood op de heuvels.
Ik heb verdriet om jou,
ik hield zo veel van jou.
Je was mijn broer, mijn beste vriend.
Jij hield meer van mij
dan een vrouw ooit van me gehouden heeft.
Waarom moesten de helden sterven?
Waarom zijn ze gedood in de strijd?’

Dichter bij de tijd

(Bewerking: C. Leterme)

Toen David teruggekeerd was van zijn overwinning op de Amalekieten en al twee dagen in Siklag was, kwam er op de derde dag een man uit het legerkamp van Saul. Hij had zijn kleren gescheurd en aarde op zijn hoofd gestrooid. Hij boog zich neer voor David tot op de grond en bracht hem hulde. David vroeg: `Vanwaar kom je?' Hij antwoordde: `Ik vluchtte weg uit het legerkamp van Israël.' `Wat is er dan gebeurd?’ vroeg David ‘Vertel.' Hij zei: `Het leger gaf de strijd op en sloeg op de vlucht. Veel Israëlieten zijn gesneuveld. Saul en zijn zoon Jonatan zijn ook dood.'

Toen nam David zijn kleed en scheurde het middendoor. Alle mannen die bij hem waren deden dat ook. Ze rouwden en weenden en vastten tot de avond want Saul, zijn zoon Jonatan en Israël, het volk van God, waren door het zwaard omgekomen.

Uw glorie, Israël, ligt gesneuveld op je heuvels.
Hoe konden ze vallen, die helden?

Saul en Jonatan, zo geliefd, zo mooi,
samen in leven en dood,
sneller dan arenden en sterker dan leeuwen.
Dochters van Israël, treur over Saul
die jullie in heerlijk purper kleedde
en je gewaden tooide met goud!
Waarom vielen ze, die helden?
Jonatan ligt op je heuvels,
geveld in het heetst van de strijd.
Zwaar drukt mij je dood, mijn broeder Jonatan:
Ik had je heel graag,
je liefde was me meer waard dan die van vrouwen.
Hoe konden ze vallen, die helden:
hoe konden die wapens vergaan?

Stilstaan bij …

Drie dagen
De afstand tussen Gilboa en Siklag was 16 km.

Kleren scheuren / aarde op het hoofd
Tekens van rouw.

Dochters
In het oosten is het gebruikelijk dat vrouwen klaagzangen zingen bij het overlijden van iemand.

Bij de tekst

Echt gebeurd?

In de Bijbel staat twee versies over de dood van Saül:
In 1 Samuel 31, 1-7 staat dat Saül zichzelf doodsteekt als hij zijn vijanden ziet.
En in 2 Samuel 1 staat dat een man vertelt dat hij Saül heeft gedood. Misschien hoopte hij zo op een beloning van David.