Hoe het begon
In 1971 woedde in Nigeria een bloedige burgeroorlog. Het Rode Kruis mocht er geen hulp verlenen omdat de regering van Nigeria daar geen toestemming voor gaf. Bernard Kouchner en Max Récamier, twee Franse artsen van het Rode Kruis, kunnen zich daar niet in vinden. Alle slachtoffers in een oorlog moeten medische kunnen krijgen, vinden ze, zelfs al de regering daar niet mee akkoord gaat. Daarom richtten ze een eigen organisatie op: Médecins Sans Frontières (Artsen zonder Grenzen).
De organisatie nu
Intussen kan de organisatie rekenen op de steun van gemiddeld zeshonderd vrijwilligers: artsen, verpleegkundigen, administratieve en logistieke medewerkers.
Ze verlenen hulp aan bevolkingsgroepen in nood, aan slachtoffers van natuurrampen en van rampen door de mens veroorzaakt zijn (oorlogen, burgeroorlogen...) Zij doen dit onpartijdig, zonder onderscheid te maken tussen ras, religie, levensbeschouwing of politieke opvatting. Zo kan het gebeuren dat ze aan beide kanten van de strijd hulp verlenen.
Artsen zonder Grenzen verleent meestal kortdurende medische noodhulp. In chronische conflictgebieden kan het gebeuren dat ze een langere tijd helpen. Als een medische noodsituatie verholpen is, dragen ze de verantwoordelijkheid over aan lokale organisaties.
Het logo
Het logo van Artsen zonder Grenzen laat een mens zien op een rood en wit gestreepte achtergrond (kleuren die aan het Rode Kruis doen denken). Zo laten ze zien dat mensen voor hen heel belangrijk zijn.
Dit logo is te zien op al hun jeeps en op de T-shirts van hun medewerkers ter plaatse. Het toont dat ze er alleen zijn om anderen te helpen en dat ze niet bij een van de ‘ruziënde’ groepen horen. Het zorgt er ook voor dat ze snel herkenbaar zijn.