Loading...
 

Doorkijkverhaal

7132 Eduardo Prim 3u51 ULQICc Unsplash (detail)
De rijstplantjes ...

C. LETERME, Een parel voor elke dag, uitgeverij Averbode, 2008, p 51

Er was eens een oude man
die naar het platteland verhuisde,
omdat hij het leven in de stad moe was.
Daar plantte hij jonge rijstplantjes.
Omdat hij dit nog nooit eerder had gedaan,
ging hij elke dag naar zijn veld
om de plantjes te zien groeien.
Elke dag werden ze wat groter.
Toch dacht hij:
‘Hoe kan ik die plantjes nog sneller doen groeien?’

Ineens had hij een idee!
Hij spurtte naar het rijstveld,
liep van plantje tot plantje,
en trok ze één voor één twee centimeter hoger.
Hij dacht: ‘Eindelijk hebben mijn rijstplantjes
een flinke groeischeut gekregen!’
Hij wreef zich in de handen en ging naar huis.
Onderweg kwam hij een boer tegen
die naar zijn akkers ging.
Hij vertelde hem fier
wat hij gedaan had.

Toen de boer dit hoorde,
snelde hij naar het rijstveld,
gevolgd door de oude man.
Daar aangekomen,
zagen beide mannen dat alle scheutjes,
die half uitgetrokken waren,
kromgebogen stonden te sterven!

(Naar een verhaal uit China)

Foto van Eduardo Prim in Unsplash (detail)





Overweging bij het verhaal
Er zijn van die mensen voor wie snel, niet snel genoeg gaat.
De oude man in dit verhaal is zo iemand.
Hij weet al niet zo heel veel van rijstplantjes
en als hij ze dan geplant heeft,
moeten ze ook nog snel groeien.
Maar alles heeft zijn tijd.
Elke landbouwer weet dat zijn land maar vrucht kan dragen,
als hij geduldig de natuur zijn werk laat doen.

Jakobus, volgens sommigen de broer van Jezus,
schreef in een brief dat zijn medechristenen geduld moesten hebben.
Die dachten dat Jezus elk moment zou terugkomen.
Maar die snelle wederkomst bleef uit!
Ze werden ongeduldig en ongedurig.
Stilaan verschoven ze die wederkomst naar het einde der tijden.
Maar in de tijd van Jakobus dachten die christenen nog
dat Jezus ieder moment zou terugkomen.

Om hen te ondersteunen greep Jakobus naar het beeld van de landbouwer:
Zoals een landbouwer de natuur zijn gang moet laten gaan,
zo moeten Jezus’ volgelingen uitkijken naar zijn terugkomst:
laten gebeuren wat er komt en wanneer het komt
en intussen met elkaar samenleven in de geest van Jezus en elkaar verdragen.
Een stevige opdracht, want het is nu eenmaal veel moeilijker
om jarenlang als christen te leven, dan enkele maanden of een paar jaar
zoals die eerste christenen aanvankelijk dachten.

Chantal Leterme


Zin in meer zo'n verhalen? Dat kan!

Uitgeverij Averbode gaf de volgende drie verhalenbundels uit:

. C. LETERME, Een parel voor elke dag
. C. LETERME, Parels van verhalen
. C. LETERME, 99 verhalen met een knipoog'

In de 'winkel' van de uitgeverij kun je er je winkelwagentje mee vullen en ...