Jesaja 29, 17-24: Een betere toekomst

De tekst

Dichter bij de tijd

(Bewerking: C. Leterme)

Nog een korte tijd
en de Libanon verandert in een boomgaard,
een boomgaard die op een woud zal lijken.
Op die dag horen de doven wat men voorleest uit een boek,
zien blinde ogen omdat ze bevrijd zijn van duisternis en donkerte,
vinden armen weer hun vreugde in God
en juichen de misdeelden in het land om de Heilige van Israël.
Dan is het gedaan met de verdrukkers,
dan is het uit met de opscheppers.
Al wie zint op kwaad, wordt uitgeroeid:
wie door zijn getuigenis anderen helpt veroordelen,
wie de rechters in de poort probeert te misleiden,
wie onschuldigen hun recht ontneemt door leugens.

Daarom zegt de God die Abraham gered heeft,
de God van het huis van Jakob:
'Nu zal Jakob niet meer beschaamd worden,
zijn gezicht zal niet meer verbleken.
Wanneer zijn kinderen zien wat Ik doe in hun midden,
zullen zij de heiligheid van mijn naam erkennen.
Zij zullen de heiligheid van de Heilige van Jakob erkennen,
respect hebben voor de God van Israël.
Zij die verward waren komen tot inzicht,
zij die klaagden laten zich onderrichten.'

Stilstaan bij …

Libanon
Libanon (het ‘witte gebergte’ ten noorden van Israël) dat geplunderd en verwoest werd, wordt een boomgaard, zelfs een woud.
Beelden voor het herstel dat komende is.

Poort
De poort van een stad was de plaats waar rechters zetelden.

Huis van Jakob
Hiermee werden de nakomelingen van Jakob bedoeld.
Omdat Israël een andere naam is voor Jakob, worden hiermee dus de Israëlieten bedoeld.

Bij de tekst

Spreken met beelden

Als Jesaja spreekt over doven en blinden, dan kan hij er mensen mee bedoelen die niet meer horen of die niet meer kunnen zien, mensen die verhinderd worden om volop mens te zijn.
Maar hij kan er ook mee bedoelen: mensen die doof zijn voor het Woord van God en blind voor wat God voor de mensen doet.