Loading...
 

Johannes 15, 12-17

Johannes 15, 12-17: Hou van elkaar

De tekst

’Bijbel in gewone taal’

(Deze Bijbeltekst komt uit de Bijbel in Gewone Taal, © Nederlands Bijbelgenootschap 2014, p. 1704)

Ik geef jullie deze regel: Houd van elkaar, net zoals ik van jullie houd. Het grootste bewijs van liefde is dat iemand wil sterven voor zijn vrienden.
Jullie zijn mijn vrienden als jullie doen wat ik van je vraag. Ik noem jullie niet langer dienaren, ik noem jullie vrienden. Want dienaren weten niet alles van hun heer. Maar aan jullie heb ik alles bekendgemaakt wat ik van mijn Vader gehoord heb.
Jullie hebben niet mij uitgekozen, maar ik heb jullie uitgekozen. En ik geef jullie de opdracht om de wereld in te gaan. Doe goede dingen, en blijf dat doen. De Vader zal jullie alles geven wat je hem vraagt, omdat jullie bij mij horen. Dit vraag ik van jullie: houd van elkaar.



Dichter bij de tijd

(Bewerking: C. Leterme)

Op een dag zei Jezus tegen zijn leerlingen:
Dit vraag Ik van jullie:
hou van elkaar, zoals Ik van jullie hou.
De grootste liefde die iemand zijn vrienden kan tonen,
is dat hij zijn leven voor hen geeft.
Jullie zijn mijn vrienden,
als jullie doen wat Ik jullie vraag.
Voor Mij zijn jullie geen dienaren:
want een dienaar weet niet wat zijn meester doet.
Ik noem jullie vrienden,
omdat Ik alles aan jullie heb gezegd,
wat Ik van mijn Vader heb gehoord.
Niet jullie hebben Me uitgekozen, maar Ik jullie.
En Ik geef jullie de taak om eropuit te gaan.
Doe goede dingen en blijf dat doen.
Wat je de Vader ook vraagt in mijn naam,
Hij zal het je geven.
Dit vraag ik van jullie: hou van elkaar.



Stilstaan bij ...

Vader
Typische manier waarmee Jezus God aanspreekt. Door God zijn vader te noemen, wordt duidelijk dat Jezus de zoon van God is. Wanneer zijn volgelingen God ook als Vader mogen noemen, zijn zij dus ook zonen of dochters, kinderen van God. Een verwantschap die een hele taak met zich meebrengt.





Suggesties

Grote kinderen

VERDIEPEN

Dit is mijn opdracht...

Fano Corazon

- Wat zien jullie?
- Wie zien jullie?
- Wat zou dat boek voorstellen?
- Wie is die persoon?
De schaar suggereert dat die persoon een hart uit dat boek heeft geknipt.
- Wat zou de kunstenaar hiermee willen duidelijk maken?





DOEN

Houden van elkaar

Materiaal
Voor elk kind: vierkant stukje karton / stevig tekenpapier (bv. 10 op 10 cm)
Tekengerei, lijm, groot blad papier


Verloop
Jezus gaf ons de opdracht om van elkaar te houden. Dat kunnen we tonen door een grote kring te maken. Ga met de kinderen in een kring staan en zing er een lied bij.
Om dit niet te vergeten maken we een kring met figuurtjes van karton.
De kinderen tekenen in het midden van het stukje karton een kind met de armen wijd open.
(Hoofd en voeten komen tot tegen de rand van het karton. Ook de handen raken aan weerszijden de rand van het karton). Daarna knippen de kinderen hun tekening uit. Leg een grote kring van deze figuurtjes die elkaar ahw bij de hand nemen op een groot blad papier en kleef ze erop.





Jongeren

VERDIEPEN

Wonen in Gods liefde

Fano

- Wat zien jullie?
- Wie zien jullie?
- Wat zou de kunstenaar met deze illustratie willen duidelijk maken?


God de Vader omarmt Jezus. De vele hartjes verwijzen ernaar dat beide van elkaar houden.
Tussen hun omarming zit een kind / een mens, voor alle mensen die in de liefde van God wonen.
De duif verwijst naar de Heilige Geest.





VERTELLEN

Pater Kolbe

(C. LETERME, Parels van verhalen, uitgeverij Averbode 2019, p. 117)

Februari 1941
Kolbe, een Franciscaanse pater,
werd opgesloten
in het concentratiekamp van Auschwitz.

Juli 1941
Een gevangene ontsnapte uit het concentratiekamp in Auschwitz.
Als dat gebeurde, bracht men voor iedere ontsnapte gevangene,
tien andere gevangenen naar een cel,
waar ze geen eten en drinken meer kregen tot ze stierven.

De gevangenen moesten bijeenkomen op het binnenplein.
De commandant pikte er tien mannen uit. De tiende was Gajowniczek.
Toen de SS-officieren zijn nummers noteerde,
snikte hij: ‘Mijn vrouw, mijn kinderen.’

Kolbe, een van de gevangenen, verliet zijn rij.
De hoofdbewaker snauwde hem toe: ‘Halt, of ik schiet je neer!’
‘Ik wil de commandant spreken’, zei Kolbe, ‘ik wil zijn plaats innemen.’
En hij wees naar de snikkende Gajowniczek.

‘Ik heb geen vrouw en kinderen,’ zei Kolbe, ‘en ik ben oud.
Hij heeft een veel betere conditie en is voor jullie een betere werkkracht.’
‘Toegestaan’, blafte de commandant.
Gajowniczek bedankte pater Kolbe met zijn ogen.



Pater Kolbe stierf uiteindelijk op 14 augustus 1941 na een injectie met carbolzuur.
Hij werd in 1982 heilig verklaard. Zijn feestdag is op 14 augustus.
Gajowniczek overleefde de Holocaust. Hij stierf in 1995.



Gijzeling in Trèbes

(C. LETERME in Kerk en leven, Federatie Rotselaar, 2 mei 2018, p. 1)

Vrijdag 24 maart 2018

Eerder die morgen schoot een 26-jarige jongeman,
die trouw had gezworen aan de Islamitische Staat,
een vrouw dood bij het stelen van haar auto.
Met haar auto reed hij
naar een supermarkt in Trèbes (nabij Carcassonne, Zuid-Frankrijk).
Daar schoot hij onmiddellijk twee aanwezigen neer en
gijzelde hij een aantal mensen.

Toen agenten op de plaats van de gijzeling kwamen,
stelde één van hen, Arnaud Beltrame, aan de dader voor
om de plaats in te nemen van een van de gegijzelden.
De ruil kon doorgaan.
De 45-jarige Arnaud Beltrame nam de plaats in
van een vrouwelijke gijzelaar.

Terwijl hij in de winkel was,
liet hij zijn gsm aanstaan
zodat zijn collega’s konden volgen
wat er zich binnen afspeelde.
Zo redde hij meer levens
dan alleen dat van de vrouw van wie hij de plaats had geruild.

Tenslotte werd Arnaud Beltrame neergeschoten
en levensgevaarlijk verwond met een mes in de hals.

Rond 14.30 uur bestormde de politie de supermarkt
en schoot de dader dood.

's Anderendaags stierf Arnaud Beltrame in het ziekenhuis.




Overweging
(C. LETERME in Kerk en leven, Federatie Rotselaar, 2 mei 2018, p. 1)

Het is niet de eerste keer dat een politieagent sterft
bij een gijzelingsactie.
Maar het is wel ongewoon dat de agent de gijzelnemer vraagt
om de plaats te mogen innemen van een gijzelaar.

In het evangelie zegt Jezus:
‘Geen groter liefde
kan iemand hebben dan deze,
dat hij zijn leven geeft voor zijn vrienden.’

In het geval van Arnaud Beltrame…
Hij kende de vrouw niet die hij zou vervangen.
Hoe uitzonderlijk is het dat iemand zijn werk doet
en daarbij handelt alsof de mensen zijn vrienden zijn?

Vraagt Jezus dat wij ons leven
zouden geven voor onze vrienden?
Minstens vraagt Hij
dat we ons er totaal zouden voor inzetten.





Overwegingen

Marc Gallant, trappist (Orval) 

In liefde blijven

Jezus leidt ons naar de bron van zijn liefde voor ons: “Ik heb u bemind, zoals de Vader Mij bemind heeft” (Johannes 15, 9). De liefde waarmee wij bemind zijn is echt die van de Vader die tot ons komt langs Jezus. Hij geeft ons dan ook de opdracht zelf ook die liefde door te geven: “Dit draag ik jullie op: heb elkaar lief” (Johannes 15, 17). In de strikte zin van het woord is er geen gebod tot liefde mogelijk, er is geen liefde op gebod, de liefde vereist totale vrijheid. Er is echter geen liefde zonder opdracht omdat de liefde ons altijd meesleept boven ons uit, ze neemt ons op in de liefde waarmee wij bemind worden. En Jezus bemint ons tot het geven van zijn leven. Ook daar is er geen gebod voor: de liefde zelf trekt ons over onszelf heen tot de gave van onszelf.

Wanneer de liefde ons leven binnenvalt worden we overspoelt door de vreugde. Onze vreugde zal maar volkomen zijn als we de vreugde krijgen van Jezus zelf, het is de vreugde te beminnen zoals Hij heeft bemind door zich te houden aan de liefdesopdracht van zijn Vader. Die opdracht speelt Hij ons door.
De menselijke liefde, die ontspringt uit ons psychisme, begeert in de eerste plaats de andere tot zich nemen. In onze liefde vinden we eerst onszelf terug in de andere. De liefde die van de Vader komt, doet ons de andere vinden, want het is een zichzelf overstijgende liefde die zich geeft zonder maat. Die liefde is het die ons overspoelt vanuit Jezus. Die liefde is het die Jezus ons wenst te geven: “Dit zeg ik tegen jullie om je mijn vreugde te geven, dan zal je vreugde volkomen zijn” (Johannes 15, 11). We zijn bestemd tot Gods eigen vreugde. Jezus geeft er ons de toegang van als we blijven in zijn liefde.

Hoe vandaag in Jezus’ liefde blijven, hoe in het concrete dagelijkse? Om te duren heeft elke liefde tekens van bevestiging nodig, “liefkozing”, aandacht, dankbaarheid, bewondering. God zelf is daar niet gierig mee. Toch moeten we aandachtig genoeg zijn om Gods lieve attenties te ontwaren de dag door. Als we die bemerken dan gaat ons antwoord als vanzelf, en dan ontwikkelen we stilaan een hartelijke dialoog.