Lockdown

(tekst: Richard Hendrick, Ierse franciscaan - 13 maart 2020
Vertaling: C. Leterme)

Ja, er is angst.
Ja, er is isolatie.
Ja, er wordt gehamsterd.
Ja, er is ziekte.
Ja, er is zelfs dood.
Maar …

Ze zeggen dat je na zoveel jaren lawaai in Wuhan
de vogels weer kunt horen.
Ze zeggen dat na slechts een paar weken rust
de lucht niet langer vol smog is,
maar blauw en grijs en helder.

Ze zeggen dat in de straten van Assisi
mensen elkaar toezingen over de lege pleinen
en hun ramen openhouden, zodat wie alleen is,
de geluiden kan horen van de families om zich heen.

Ze zeggen dat een hotel
in het westen van Ierland
gratis maaltijden aanbiedt
en bezorgt bij hen die thuis niet weg kunnen.

Vandaag is een jonge vrouw die ik ken
druk bezig om in haar buurt
flyers te verspreiden met haar nummer op
zodat ouderen iemand hebben die ze kunnen bellen.

Vandaag bereiden kerken, synagogen,
moskeeën en tempels zich voor
om daklozen, zieken en vermoeide mensen
te verwelkomen en onderdak te geven.

Over de hele wereld beginnen mensen
te vertragen en te reflecteren.
Over de hele wereld kijken mensen
op een nieuwe manier naar hun buren.
Over de hele wereld worden mensen
ontvankelijk voor een nieuwe realiteit:
hoe groot we werkelijk zijn,
hoe weinig we feitelijk kunnen controleren,
wat er echt toe doet: van elkaar houden.

Daarom bidden we en herinneren we ons dat:
Ja, er is angst,
maar er hoeft geen haat te zijn.
Ja, er is isolement,
maar er hoeft geen eenzaamheid te zijn.
Ja, er wordt gehamsterd,
maar er hoeft geen gierigheid te zijn.
Ja, er is ziekte,
maar de ziel hoeft niet ziek te zijn.
Ja, er is zelfs dood,
maar liefde kan altijd opnieuw geboren worden

Word wakker met de keuzes die je maakt
om nu te leven.
Adem vandaag.
Luister achter de fabrieksgeluiden van je paniek:
de vogels zingen weer,
de lucht klaart op, de lente komt eraan.
En altijd worden we omringd door Liefde.

Open de ramen van je ziel.
En al kun je de ander niet aanraken
over het lege plein: zing.