…page…

Eerste kennismaking

Waar?

Antiochië in Noord-Syrië lag / ligt aan de zuidelijke oever van de Orontes (Asi Nehri) op 22 km van de kust van de Middellandse Zee, met zicht op de berg Silpius.

Over de naam Antiochië

Seleucos, een generaal van Alexander de Grote, noemde deze stad naar zijn vader Antichos, een Macedonische generaal.

Meer over Antiochië

Stichting
Antiochië werd in 300 voor Christus gesticht door koning Seleucos I, een generaal van Alexander de Grote (tijd van de Seleuciden). Heel snel evolueerde de stad naar een belangrijke metropool, waar in de eerste eeuw na Christus minstens 100 000 mensen woonden.

Romeinen
Pompeius trok in 64 voor Christus de stad binnen. Hij verleende Antiochië ‘libertas’: de stad mocht haar eigen constituties behouden en de inwoners moesten geen belastingen betalen.
Keizer Augustus maakte van Antiochië de hoofdstad van de provincie Syrië. Onder de heerschappij van de Romeinen werd Antiochië een bloeiende stad met 500.000 inwoners, de derde belangrijkste stad van het Romeinse Rijk, na Rome en Alexandrië (Egypte)!
Antiochië was een mooie stad: in de hoofdstraat was aan beide zijden een overdekt loopgebied, zodat men er geen last had van zon of regen. De stad had als enige stad in de oudheid stadsverlichting die elke nacht brandde. Elk huis had zijn eigen waterleiding. De stad had ook haar eigen Olympische Spelen.

Economie
Lange tijd was Antiochië een van de westelijke eindpunten van de zijderoute.

Christenen
De christelijke gemeenschap in Antiochië was de belangrijkste na die van Jeruzalem. Het was na 40 na Christus de meest dynamische van de christengemeentes.

Aardbevingen
Antiochië / Antakya ligt aan de noordelijke rand van de slenk van de Dode Zee, zodat de stad erg kwetsbaar is voor aardbevingen. De grote aardbevingen in 525 en 1872 hebben de stad bijna helemaal verwoest, zodat er weinig bewaard is gebleven van de oude bouwwerken.

Paulus en Antiochië

In Antiochië was een grote joodse kolonie.
In de stad werd al vroeg een christelijke gemeenschap gevormd door Cyprioten en Cyreneeërs, nadat ze gevlucht waren voor de vervolgingen na de dood van Stefanus. Ze verkondigden het evangelie aan Joden en Griekstalige niet-Joden ('Helenen' of 'Grieken')
Voor Paulus werd Antiochië een soort thuisbasis. Het was de gemeenschap in Antiochië die de reizen van Paulus naar Cyprus en Klein-Azië sponsorde.

Actuele situatie

De moderne stad Antakya (de huidige benaming voor Antiochië aan de Orontes) is gebouwd op de ruïnes uit de Romeinse tijd.
Sinds 1939 hoort de stad bij Turkije.
Momenteel (2018) verblijven er veel vluchtelingen uit Syrië.

Wetenswaardigheden

’Christenen’

De volgelingen van Jezus werden in Antiochië wel getolereerd, maar ook bespot. De inwoners typeerden hen als christiani (= 'slaven van Christus') (Handelingen 11, 25-26). Wat aanvankelijk een scheldnaam was, werd een erenaam!

Grot van Sint Petrus (Pierre Kilisesi)

Volgens de overlevering zouden Paulus en Barnabas elkaar ontmoet hebben in deze grot die zich bevindt in het zuidoosten van Antakya. Er wordt gezegd dat de evangelist Lucas daar een schuilkerk zou gesticht hebben, met een tunnel om te kunnen ontsnappen tijdens vervolgingen. Die kerk is een van de oudste kerken in de wereld.
De huidige Sint-Pieterskerk werd in de grot uitgehouwen in de 13e eeuw.
Op de vloer zijn nog enkele originele mozaïeken te zien.

Bekende eerste christenen uit Antiochië

Simeon niger
Simeon (= Hij heeft verhoord) Niger (= de zwarte) was een profeet en leraar bij de eerste christenen in Antiochië. Hij was hoogst waarschijnlijk een donkerhuidige Afrikaan.

Lucius uit Cyrene
Lucius die afkomstig was van Cyrene (Noord-Afrika), was profeet en leraar bij de eerste christenen in Antiochië.
Men vermoedt dat hij de stamgenoot is die Paulus vermeldt in zijn brief aan de christenen van Rome (Romeinen, 16, 21).

Manaën (= Grieks voor: Menachem (= trooster))
was een profeet en leraar bij de eerste christenen in Antiochië.
Hij werd grootgebracht - als jeugdvriend? - met Herodes Antipas (Handelingen 13, 1).

Vrijgevig

De christenen in Antiochië namen de gewoonte over van de orthodoxe joden om geld in te zamelen voor Jeruzalem. Joden schonken geld aan de tempel. De christenen gaven geld aan hun broeders en zusters in Judea (Handelingen 11, 27-30).
Het kan dat ze ook de reizen van Paulus en Barnabas naar Cyprus en Klein-Azië sponsorden. Dat kan verklaren waarom Paulus na elke reis terugkeerde naar Antiochië en daar verslag uitbracht.

Zijderoute

Antiochië was een van de eindbestemmingen op de zijderoute, en dus op de 'weg' met materialen en invloeden vanuit het verre Oosten.
Maar de zijderoute werkte ook in de omgekeerde richting: van het westen naar het oosten. Zo kon het christendom zich al heel vroeg verspreiden tot zelfs in China. Vooral de Nestorianen (die zich lieten inspireren door de theoloog Nestorius - 382-451) waren daarbij betrokken.

Muurschilderij (683-770) uit een Nestoriaanse kerk te Khocho, het vroegere Gaochang (bij Turpan in Xinjang, het Noorwesten van Chrina - op de zijderoute).

Antiochië in de Bijbel

Nieuwe Testament

Eerste reis Paulus
Handelingen 13, 2-12: Paulus te Cyprus
Handelingen 14, 8-20: Paulus en Barnabas in Lystra