Genesis 8, 6-13.20-22

2 Richard Deng Yke2 JaIK1s Unsplash

Foto van Richard Deng in Unsplash


…page…

Genesis 8, 6-13.20-22: Einde van de zondvloed

De tekst

’Bijbel in gewone taal’

(Deze Bijbeltekst komt uit de Bijbel in Gewone Taal, © Nederlands Bijbelgenootschap 2014, p. 19-20)

Veertig dagen later deed Noach het raam van de boot open. Hij liet een vogel los, een raaf. De raaf bleef heen en weer vliegen, want de aarde was nog niet droog.
Noach liet ook een duif los om te zien of er al droog land was. Maar overal was nog water. De duif kon nergens een plekje vinden om uit te rusten, en kwam terug naar de boot. Noach stak zijn hand uit en haalde de duif weer naar binnen.
Noach wachtte zeven dagen. Toen liet hij de duif weer los. ’s Avonds kwam de duif terug, met een blaadje van een olijfboom in zijn snavel. Toen wist Noach dat het water op de aarde verder gezakt was.
Weer wachtte Noach zeven dagen en weer liet hij de duif los. Maar nu kwam de duif niet meer terug. Want het water was van de aarde verdwenen. Dat was op de eerste dag van de eerste maand. Noach was toen 601 jaar oud. Hij deed het dak van de boot open en keek om zich heen. Hij zag dat de aarde langzaam droog werd. (...)

Toen bouwde Noach een altaar om offers te brengen aan de Heer. Hij verbrandde reine dieren en vogels op het altaar.
De Heer rook de heerlijke geur van de offers. Hij dacht: Ik zal de aarde nooit meer vernietigen, ook al zijn de mensen slecht en doen ze altijd verkeerde dingen. Ik zal nooit meer alles en iedereen doden, zoals ik nu gedaan heb. Voortaan zal er altijd een tijd zijn om te zaaien en een tijd om te maaien. Er zal altijd kou zijn en hitte, zomer en winter, dag en nacht. Nooit houdt dat op, zo lang de aarde bestaat.



Dichter bij de tijd

(Bewerking: C. Leterme)

Na veertig dagen opende Noach het venster in de ark.
Hij liet een raaf los, die heen en weer bleef vliegen
tot het water op aarde was opgedroogd.
Toen liet hij een duif los om te zien of het water al was weggezakt.
Maar omdat de duif geen plek vond om te rusten,
keerde die bij Noach terug in de ark.
Nu wachtte hij nog eens zeven dagen,
en liet toen opnieuw een duif los.
Toen die tegen de avond terugkwam,
had ze een groen olijfblad in de bek.
Noach begreep dat het water weggezakt was.
Hij wachtte nog eens zeven dagen en liet opnieuw een duif los.
Maar die keerde niet meer terug.
Toen begon het water boven de aarde op te drogen.
Noach schoof het dak van de ark opzij en keek naar buiten.
En zie, de aardbodem was droog. (...)

Toen bouwde Noach een altaar ter ere van God
en droeg er brandoffers op.
God rook de aangename geur en zei bij zichzelf:
‘Ik zal de aarde nooit meer vervloeken omwille van de mensen:
want het hart van de mens neigt al van jongs af tot het kwade.
Ook de andere levende wezens zal Ik nooit meer treffen, zoals nu.
Zolang de aarde bestaat, blijft er zaaitijd en oogsttijd,
koude en hitte, zomer en winter, dag en nacht.
Dat zal nooit ophouden.'



Stilstaan bij …

Veertig
Een symbolisch getal dat een tijd van wachten oproept. Ook een tijd van voorbereiding op iets belangrijk dat gaat gebeuren. (Vgl. een zwangerschap duurt ± 40 weken; de voorbereiding op een nieuw leven na de zondvloed.)
Telkens je in de bijbel een tijdspanne van veertig ziet, heb je te maken met een overgang van verdrukking, lijden, zoeken, zwerven naar een ervaring van leven, overvloed, toekomst.

Noach
Betekent: rust
zoals de duif na de zondvloed een plekje zocht om er zich te nestelen, zo vond God Noach om er te 'rusten': met hem is Hij bereid alles opnieuw te beginnen.
Betekent: troost
Het verhaal van Noach is het verhaal van God die de mens niet loslaat. Wanneer je denkt: de wereld vergaat, is God bezig een nieuwe wereld te maken.

Ark
Dit woord komt in het Oude Testament slechts tweemaal voor: éénmaal voor de boot die Noach bouwde, één maal voor het mandje waarin de kleine Mozes gelegd werd.
In beide teksten gaat het om redding: de redding van de mensheid en de redding van een volk. In beide gevallen is het God die reddend actief is.

Water
Het aanzwellende water is symbool voor doodsgevaar, crisis, zonde, allerhande moeilijkheden, onheil.
Maar Bijbelverhalen vertellen ook dat God de mensen redt door het water heen (zie: doortocht door de Rietzee / Rode Zee, doortocht door de Jordaan, Jona): welk onrecht hun leven ook bedreigt, dat leven is uiteindelijk in Gods hand. (vgl. doopsel)





Bij de tekst

Ararat

Een paar verzen eeerder dan dit fragment uit de Bijbel staat:
Op de zeventiende dag van de zevende maand kwam de ark op de bergen van Ararat te liggen.
Ararat (of Urartu) was in de oudheid een uitgestrekt berggebied ten noorden van het oude Assyrië.
Al een hele tijd wijst men de berg Ararat aan als de plaats waar de ark kwam vast te zitten. Vroeger wees men een andere berg aan.





Bijbel en kunst

Simon DE MYLE


De Ark van Noach op de berg Ararat (1570)
5 De Ark Van Noach Op De Berg Ararat Simon De Myle

Olieverf op paneel


Wanneer vloed voorbij is, verlaten mens en dier de ark van Noach.
Eens uit de ark, vervallen sommigen snel in hun vroegere levensstijl: een leeuw verslindt een paard …





Suggesties

Grote kinderen

DOEN

De duif

Materiaal
Groot blanco blad dat horizontaal in twee verdeeld is: onderaan geven gebogen lijnen het water weer. Dit blad kan vooraf eventueel blauw ingekleurd worden.
Foto’s uit kranten en/of weekbladen die positief en negatief nieuws weergeven.
Uitgeknipte tekening van een duif. In haar bek zit een takje (achteraan op de bek van de duif vastgekleefd)

Duif


Duif


Verloop
Herneem het begin van het verhaal over Noach: God is ontgoocheld over het vele kwaad dat Hij de mensen ziet doen.
Bespreek met behulp van de foto’s wat kinderen als kwaad ervaren.
Plak deze foto’s daarna op het water onderaan het grote blad. Knip eventueel een golfbeweging in de bovenkant en de onderkant van elke gekozen foto.

De kinderen vertellen het vervolg van het verhaal.

Het verhaal eindigt met de komst van een duif. In haar bek heeft ze een groen takje. Dit takje wordt het symbool van een beter leven, van een leven waarin mensen vrede kennen met zichzelf, met anderen, met de natuur, met God.
Bespreek met behulp van de foto’s wat de kinderen als goed ervaren.
Knip daarna het belangrijkste uit de foto’s die besproken werden in de vorm van een blaadje dat je kleeft aan het takje van de duif.


Belangrijk
. Kies bij deze activiteit voor foto’s uit kranten en tijdschriften die niet ouder zijn dan een maand, om zo dicht mogelijk bij de actualiteit te blijven.

. Het zoeken naar het belangrijkste deel van een foto is belangrijk bij het ontwikkelen van symboolgevoeligheid.




TIP
. Gebruik krantenkoppen of titels in tijdschriften in plaats van foto’s.





EXTRA

Het verhaal van de zondvloed

Klik hier voor suggesties en informatie bij het hele verhaal van Noach.