…page…

Algemeen

Duif

Duiven zijn meestal middelgrote vogels met volle, ronde borst en met kleine kop. Ze vliegen snel en meestal rechtlijnig.
In tegenstelling tot andere vogels kunnen ze water met de snavel opzuigen.

Belang

Duiven worden al lang gehouden door de mens.
. als voedsel waren ze belangrijk voor arme mensen.
. als postduif omwille van hun groot oriëntatievermogen.

Symbool

. De duif is hét symbool voor de vrede. Dit gaat terug op het verhaal van Noach.
. Een koppel duiven symboliseert liefde.
. Bij de christenen symboliseert de duif de Heilige Geest.

Bijbel

Oude Testament

Offerdier

Genesis 15, 7-12
"Toen zei God tot Abram: `Ik ben Jahwe, die u uit Ur in Chaldea heb geleid om u dit land in bezit te geven.' Abram vroeg: `Jahwe, mijn Heer, hoe kan ik weten dat ik het inderdaad zal krijgen?' Hij zei tot hem: `Haal een driejarige koe, een driejarige bok, een driejarige ram, een tortel en een jonge duif.' Hij haalde dit alles, sneed de dieren middendoor, en legde de stukken tegenover elkaar; alleen de vogels sneed hij niet door. Er kwamen roofvogels op de dode dieren af, maar Abram joeg ze weg. Bij zonsondergang viel Abram in een diepe slaap; hevige angst en duisternis overviel hem. En Jahwe zei tot Abram: `Gij moet goed weten dat uw nakomelingen als vreemden zullen wonen in een land dat niet van hen is. Zij zullen dienstbaar zijn en men zal hen onderdrukken, vierhonderd jaar lang. Maar het volk waaraan zij dienstbaar zijn zal Ik vonnissen, en daarna zullen zij wegtrekken met rijke bezittingen. Gij zelf zult in vrede tot uw vaderen gaan; pas in gezegende ouderdom zult gij begraven worden. Het vierde geslacht zal hier terugkeren, want dan is de maat van de schuld van de Amorieten pas vol.' Toen de zon was ondergegaan, en het helemaal donker was geworden, zag Abram een rokende oven en een vurige fakkel, die tussen de stukken door gingen. Op die dag sloot Jahwe een verbond met Abram."

Nieuw leven

Genesis 8, 3-12
‘Het water zakte gestadig van de aarde weg. Na honderdvijftig dagen begon het te verminderen. Op de zeventiende dag van de zevende maand kwam de ark op de bergen van Ararat te liggen. Het water nam geleidelijk af tot de tiende maand. Op de eerste dag van de tiende maand werden de toppen van de bergen zichtbaar. Na veertig dagen opende Noach het venster dat hij in de ark had aangebracht. Hij liet een raaf los, die heen en weer bleef vliegen tot het water op de aarde was opgedroogd. Toen liet hij een duif los, om te zien of het water al van de aardbodem was weggezakt. Maar de duif vond geen plek waar haar pootjes konden rusten en keerde bij hem terug in de ark, want het water bedekte nog heel de aardbodem. Noach stak zijn hand uit, pakte de duif en haalde ze weer bij zich in de ark. Nu wachtte hij nog eens zeven dagen en liet toen opnieuw een duif uit de ark los. Toen de duif tegen de avond bij hem terugkwam, droeg ze een groen olijfblad in de bek. Toen begreep Noach dat het water van de aarde weggezakt moest zijn. Hij wachtte nog eens zeven dagen en liet toen opnieuw een duif los, maar die keerde niet meer bij hem terug.’

Het nieuwe begin wordt aangekondigd door een duif met een groen olijftakje in de bek. Later zag men in die duif het symbool voor de vrede.

Liefde

Hooglied
Volgens de rabbijnen is de duif in het Hooglied het symbool van de liefde tussen God en zijn volk.

Koosnaam

Hooglied 5, 2
Ik sliep, maar mijn hart was wakker. Daar hoorde ik mijn geliefde kloppen: Doe open, mijn zuster, mijn vriendin, mijn duifje, mijn schoonste.

Nieuwe Testament

Offerdier

Lucas 2, 24
Toen de tijd aanbrak, waarop zij volgens de Wet van Mozes gereinigd moesten worden, brachten zij het kind naar Jeruzalem om het aan de Heer op te dragen, volgens het voorschrift van de Wet des Heren: Elke eerstgeborene van het mannelijk geslacht moet aan de Heer worden toegeheiligd, en om volgens de bepaling van de Wet des Heren een offer te brengen, namelijk een koppel tortels of twee jonge duiven.
Lees meer

Duiven kwamen in aanmerking als offerdier omdat het reine (koosjere) dieren waren.

Johannes 2, 13-16
Toen het paasfeest der Joden nabij was, ging Jezus op naar Jeruzalem. In de tempel trof Hij de verkopers van runderen, schapen en duiven aan en ook de geldwisselaars, die daar zaten. Hij maakte een gesel, dreef ze allemaal uit de tempel, ook de schapen en de runderen; het kleingeld van de wisselaars veegde Hij van de tafels en wierp die omver. En tot de duivenhandelaars zei Hij: “Weg met dit alles! Maakt van het huis van mijn Vader geen markthal!”

Runderen, schapen en duiven waren offerdieren. Omdat die dieren geen enkel gebrek mochten hebben, was het voor de joden het meest veilig om goedgekeurde dieren op het tempelplein te kopen.

Ingesteldheid

Matteüs 10, 16
Kijk, Ik zend jullie als schapen tussen wolven.
Weest dus voorzichtig als slangen en onschuldig als duiven.

Heilige Geest

Matteüs 2, 13-17
In die tijd kwam Jezus uit Galilea naar de Jordaan tot Johannes om zich door hem te laten dopen. Maar Johannes wilde Hem tegenhouden met de woorden: “Ik heb uw doopsel nodig, en Gij komt tot mij?” Jezus antwoordde hem: “Laat nu maar; want zo past het ons al wat is vastgesteld te volbrengen.” Toen liet hij Hem toe. Nadat Jezus gedoopt was, steeg Hij terstond uit het water. En zie, daar ging de hemel open en Hij zag de Geest Gods neerdalen in de gedaante van een duif en over zich komen; en een stem uit de hemel sprak: “Dit is mijn Zoon, mijn veelgeliefde, in wie Ik welbehagen heb.”

De evangelisten Matteüs, Marcus en Lucas vermelden in hun evangelie dat de Heilige Geest zich bij het doopsel van Jezus manifesteerde als een duif.

Suggesties

Grote Kinderen

DOEN

Print deze duiven een aantal keer.

Mogelijkheid 1
De kinderen knippen deze duiven uit en maken er een mobile mee: zZe hangen de duiven met een draad van verschillende lengte aan een kapstok.

Mogelijkheid 2
De kinderen inspireren zich aan deze duiven om hun eigen duif te tekenen op een stevig papier.
Wanneer ze klaar zijn, kleven ze een groen takje op de bek van de vogel (dit kan ook een tekening van een blad dat de kinderen groen hebben gekleurd).

Daarna worden de duiven met een draad opgehangen aan het raam (in verschillende hoogtes) of …

Jongeren

VERTELLEN

De vredesduif

(C. LETERME, 99 verhalen met een knipoog, uitgeverij Averbode, 2014, p. 145)

Vier koningen hadden veel met elkaar gevochten.
Maar ze werden daar niet beter van,
en hun onderdanen ook niet:
in de steden leden de mensen honger
en er waren bedelaars in elke straat.
Toen dachten de koningen:
- We kunnen beter voor vrede zorgen.

Ze kwamen bijeen rond een grote ronde tafel.
Omdat niemand van hen nog wist
waarom ze met elkaar in oorlog waren,
vonden ze dat een goede reden
om vrede te sluiten met elkaar.

Op een avond zochten ze
naar een symbool voor die vrede.
Een roos? Een ster? Een lammetje? Een duif?
Het werd een duif!

De mensen van de vier rijken hoorden ervan.
Ze begonnen te feesten:
eindelijk was er vrede!
En de duif...
die zou hen daaraan herinneren!

De volgende morgen
kwamen de koningen bijeen
rond de grote ronde tafel.
- Welke kleur moet die vredesduif hebben?
- Blauw, zei de ene koning.
- Rood, zei een andere.
- Groen, bedacht de derde koning.
- Geel zou veel beter zijn, zei de vierde.
En toen begonnen die vier koningen
met elkaar ruzie te maken
over de kleur van de duif.