Romeinen 13, 11-14: Word wakker

De tekst

’Bijbel in gewone taal’

(Deze Bijbeltekst komt uit de Bijbel in Gewone Taal, © Nederlands Bijbelgenootschap 2014, p. 1797)

Jullie weten dat het moment van onze redding dichtbij is. De dag waarop dat zal gebeuren, is nu nog dichterbij dan toen wij gingen geloven.
Het is tijd dat jullie wakker worden. De nacht is bijna voorbij, de dag gaat beginnen. We moeten alles wat slecht is, achter ons laten. Want dat hoort bij de donkere nacht. We moeten klaarstaan om te gaan leven in Gods licht. We moeten ons goed gedragen, als mensen die gered zullen worden.
Doe niet mee met feesten waarop iedereen zich vol eet en dronken wordt. Laat je niet verleiden tot verboden seks, maar gedraag je goed op seksueel gebied. Zoek geen ruzie, en eis niet steeds respect van anderen. Luister niet naar je eigen verkeerde verlangens. Maar laat door je gedrag zien dat jullie helemaal bij de Heer Jezus Christus horen.

Dichter bij de tijd

(Bewerking: C. Leterme)

Jullie weten hoe laat het is!
Jullie weten dat het tijd is om wakker te worden.
Onze redding is nu dichter bij ons dan toen we begonnen te geloven.
De nacht is bijna voorbij, de dag gaat beginnen.
Laat alles wat slecht is achter in de donkere nacht.
En maak jullie klaar om te leven in het licht van de dag.
Laten we ons goed gedragen, zoals op klaarlichte dag.
Doe niet mee aan feesten waarop men zich vol eet en dronken wordt.
Laat je niet in met verboden seks en ook niet met ruzies en afgunst.
Laat in alles wat jullie doen en laten zien dat jullie bij Jezus horen.

Bij de tekst

Spreken met beelden

Paulus leeft in de overtuiging dat zijn tijd de laatste is, de eindtijd, de tijd waarin de Messias komt. Alle tegenstand die hij ontmoet, is daar volgens hem een teken van. Daarvoor gebruikt hij de beelden: ‘nacht’ en ‘duisternis’. ‘Dag’, ‘licht’ gebruikt hij als beelden voor de tijd die komt.

Paulus

Klik hier voor meer info over Paulus, de schrijver van deze brief.

Overweging

K. Janssen

Het is donker als...

(Kolet Janssen in Kerknet, zondag 1 december 2019)

De advent is dé tijd om licht te zoeken in het donker.
Het kan erg donker zijn in deze tijd van het jaar.
Het is donker als we lamgeslagen worden
door rampzalige klimaatberichten
en hoe weinig bereidheid er is om er iets aan te doen.
Het is donker als we horen over geweld dichtbij en veraf:
tegen vrouwen en kinderen, tegen mensen zonder macht en inspraak,
tegen onze medeschepselen de dieren.
Het is donker als we ervaren
dat onbegrip en eigenbelang veel goede relaties verstoren.
Het is donker als we geconfronteerd worden
met pijn en ziekte bij wie ons nabij is of in ons eigen lijf.
Het is donker
als we onze eigen zwakheid en kleinheid onder ogen zien:
hoe we niet durven onze handen en onze nek uitsteken,
hoe we liefde en vriendschap soms vermoorden.
Al dat donker dreigt ons soms te overspoelen.

Maar vandaag begint de advent.
En dus gaan we op zoek naar licht.
Elke dag, elke week een beetje meer.
Overal waar iets goeds gebeurt, is er een lichtje.
Waar mensen ongevraagd iets liefs doen voor elkaar.
Waar iemand anderen meetrekt
om een buurt warmer, schoner of veiliger te maken.
Waar mensen werken aan een betere toekomst voor iedereen.
Kleine dingen, waar je soms overheen kijkt,
maar die er echt wel zijn als je er oog voor hebt.

Een hele advent lang verzamelen we die lichtjes.
Heel af en toe slagen we erin om er zelf eentje te zijn.
Beetje bij beetje kunnen we zo God en het goede zien in onze wereld.
En met Kerstmis komt God weer bij ons wonen.