2 Koningen 19, 9b-11.14-21.31-35a.36: De profeet en de koning

De tekst

’Bijbel in gewone taal’

(Deze Bijbeltekst komt uit de Bijbel in Gewone Taal, © Nederlands Bijbelgenootschap 2014, p. 581-582)

Maar toen kreeg Sanherib een bericht over Tirhaka, de koning van Nubië. Die was met zijn leger op weg gegaan om hem aan te vallen. Daarom stuurde Sanherib opnieuw boodschappers met een brief naar Hizkia.
In die brief stond: ‘Hizkia, laat u niet bedriegen door uw God! Hij heeft gezegd dat Jeruzalem niet door mij veroverd zal worden. En u vertrouwt op hem. Maar u weet toch wat er gebeurd is? Alle landen die door mijn volk aangevallen zijn, zijn verwoest. Waarom zou u dan wel gered worden? (…)

Koning Hizkia las de brief die de boodschappers van Sanherib aan hem gaven. Daarna ging hij naar de tempel van de Heer, en legde de brief neer bij het altaar. Toen begon Hizkia daar te bidden. Hij zei: ‘Heer, God van Israël! U zit op een troon die door engelen gedragen wordt. U alleen bent de God van alle koninkrijken op aarde. U hebt de hemel en de aarde gemaakt. Luister naar mij, Heer. Kijk wat er met ons gebeurt! En hoor wat koning Sanherib allemaal over u zegt! Hij beledigt u, de levende God.
Heer, wat Sanherib gezegd heeft, dat is waar. De koningen van Assyrië hebben andere volken vernietigd en hun landen verwoest. En zij hebben ook de goden van die landen vernietigd. Maar dat waren geen echte goden. Het waren alleen maar beelden van hout en steen, die de mensen zelf gemaakt hadden.
Maar u bent onze Heer, u bent onze God! Daarom vraag ik u om ons te beschermen tegen de koning van Assyrië. Heer, red ons! Want dan zullen alle volken op aarde weten dat u de enige God bent.’

Toen stuurde Jesaja, de zoon van Amos, het volgende bericht naar koning Hizkia: ‘De Heer, de God van Israël, heeft naar uw gebed geluisterd. Hoor wat de Heer nu zegt tegen Sanherib, de koning van Assyrië: ‘Sanherib, de inwoners van Jeruzalem hebben helemaal geen respect voor jou. Ze lachen je uit. (…) Want je volk zal zich vanuit Jeruzalem en vanaf de berg Sion verspreiden over het hele land. Ik, de Heer, zal zorgen dat dat gebeurt.’

En dit zegt de Heer over Sanherib, de koning van Assyrië: ‘Sanherib zal Jeruzalem niet binnengaan, en hij zal ook geen pijlen over de stadsmuur schieten. Nee, Sanherib zal de stad niet kunnen aanvallen. Hij zal weer teruggaan langs dezelfde weg als waarlangs hij gekomen is. Hij zal de stad niet binnenkomen.
Want ik zal de stad beschermen en ik zal haar inwoners bevrijden. Dat doe ik voor mijzelf en ook voor mijn dienaar David.’’

In die nacht kwam er een engel van de Heer. De engel doodde 185.000 soldaten in het legerkamp van de Assyriërs. De volgende ochtend lagen er overal dode soldaten. Toen maakte koning Sanherib een eind aan de aanval. Hij ging met zijn leger terug naar zijn land, naar de stad Nineve.

Dichter bij de tijd

(Bewerking: C. Leterme)

Tirhaka, de koning van Kus, zond opnieuw gezanten naar Hizkia, de koning van Juda, met de boodschap: ‘Laat je niet misleiden door je God, op wie je vertrouwt, en denk niet dat Jeruzalem niet in de handen van de koning van Assur kan vallen. Je hoorde toch zelf wat de koningen van Assur deden met de landen die ze vernietigden? En zou jij dan gered worden? (…)
Toen Hizkia de brief had gelezen, ging hij naar de tempel en legde de brief open voor God. Hij bad: ‘God van Israël, die op de kerubs troont, Jij alleen bent God van alle koninkrijken op aarde. Jij hebt de hemel en de aarde gemaakt. God, neig je oor en luister, open je ogen en zie: hoor met welke woorden Sanherib de levende God beledigt. Het is ook zo, de koningen van Assur hebben de volken en hun landen verwoest en hun goden in het vuur geworpen. Maar het waren geen goden, het waren slechts maaksels van mensenhanden, beelden van hout en steen die ze vernietigden. Maar Jij, Jahwe onze God, verlos ons uit zijn handen, zodat alle koninkrijken van de aarde beseffen dat alleen Jij God bent.'
Toen liet Jesaja, de zoon van Amos, tegen Hizkia zeggen: ‘Dit zegt de God van Israël: Ik heb je gebed gehoord over Sanherib, de koning van Assur. Dit zei God tegen hem: De maagd, de dochter Sion, veracht je, ze lacht je uit. Achter je rug schudt Jeruzalem meewarig het hoofd! (…)
Want uit Jeruzalem komt een rest, van de berg Sion komt wat gespaard bleef. De vurige liefde van God zal dit realiseren. Daarom zegt God over de koning van Assur: hij komt deze stad niet in, hij schiet er geen pijl op af, hij heft er geen schild op, hij werpt er geen bestormingsdam op. Langs de weg die hij nam keert hij terug en deze stad komt hij niet binnen. Zo zegt God: Ik neem deze stad onder mijn hoede om haar te redden, omwille van mezelf en omwille van David, mijn dienaar.'
Die nacht trok de engel van de Heer uit en doodde in het kamp van de koning van Assur honderdvijfentachtigduizend man. (…)
Sanherib, de koning van Assur, brak het beleg op, keerde naar zijn land terug en bleef in Nineve.

Stilstaan bij …

Tirhaka
= de latere Farao Tarhaka van de 25e dynastie van Egypte.
Deze farao is bekend als vereniger van het oude Egypte.
In 671 vielen de Assyriërs Egypte binnen, namen Memphis in en dwongen Taharka om naar het zuiden te gaan.

Kus
(Kus / Koesj)
Wordt in het huidige Ethiopië gesitueerd.

Hizkia
(= Jahwe is mijn sterkte)
Hizkia was koning van Juda (727-696) en tijdgenoot van de profeten Jesaja en Micha.

Assur
Assyrië

Kerubs
Dit zijn een soort engelen. Op de ark van het verbond stonden twee kerubs die a.h.w. een zetel maakten waarop de onzichtbare God troonde. De ark / kist zelf was dan zijn voetbank.

Sanherib
(= Sin, de maangod, geve veel broeders)
Koning van Assyrië (705-681). Hij trok met zijn leger naar Jeruzalem om de stad te veroveren, maar keerde onverrichterzake terug.

Jesaja
Jesaja was één van de grote profeten in Juda. Hij woonde in Jeruzalem.

Engel van de Heer
Herinnert aan de tiende plaag in Egypte.

Nineve
Nineve , de hoofdstad van Assyrië, lag aan de oostelijke oever van de Tigris. Jarenlang verdrukten de Assyriërs de Israëlieten. De bewoners van Nineve waren berucht om hun wreedheid, hun oorlogszucht en hun foltermethodes.