Wijsheid 4, 7-15: De vroege dood van een rechtvaardige

De tekst

Dichter bij de tijd

(Bewerking: C. Leterme)

De rechtvaardige vindt rust, al sterft hij voor zijn tijd.
Want het aanzien van iemand berust niet op een lang leven
en wordt niet afgemeten aan het aantal levensjaren.
Wijsheid is voor de mensen:
iemand met grijze haren en bejaard zijn,
een teken van een onbesproken leven.

Hij was God aangenaam en werd door Hem bemind.
Omdat hij leefde te midden van zondaars, werd hij weggenomen.
Hij werd weggerukt,
zodat de slechtheid zijn inzicht niet zou vertroebelen
en bedrog zijn ziel niet zou verleiden.
Want de betovering van het kwade verduistert het goede
en de roes van de hartstocht bederft een onschuldige geest.

In korte tijd tot voleinding gekomen heeft hij vele jaren bereikt,
want God hield van zijn ziel.
daarom nam Hij hem snel weg uit de slechte wereld.
De mensen zagen dat wel, maar begrepen het niet.
Het kwam niet eens bij hen op,
dat ze genade en barmhartigheid kregen
en dat er over zijn heiligen gewaakt werd.

Stilstaan bij …

Voor zijn tijd
Een lang leven en vele kinderen werden in de Bijbel gezien als een zegen van God. Een vroege dood zag men als een straf voor de zonde.

Bij de tekst

Aanleiding

De schrijver van het boek Wijsheid gaat in op de jonge leeftijd waarop een rechtvaardige sterft in contrast met de hoge leeftijd van een goddeloze. Iets wat tegendraads was aan de toenmalige manier van denken.

Het boek Wijsheid

Dit boek werd geschreven rond 50-30 voor Christus in Alexandrië (Egypte). Dit meest recent geschreven boek van het Oude Testament kent men het alleen in de Griekse versie van de Septuagint (een Griekse vertaling van joodse Bijbelteksten).

Koning Salomo

Omdat de tekst van het boek Wijsheid wordt toegeschreven aan koning Salomo, noemt men dit boek ook de ‘Wijsheid van Salomo’. Die koning gaat in de Bijbel door als een wijze.
Men vermoedt dat het boek geschreven werd door een pseudepigraaf, iemand die de naam van een bekende persoon gebruikt om onder zijn tekst te zetten (in dit geval: koning Salomo). Dit deed men om de tekst een groter gewicht / gezag te geven.