Loading...
 

Baruch 1, 15-22

Baruch 1, 15-22: Schuldbekentenis

De tekst

Dichter bij de tijd

(Bewerking: C. Leterme)

Onze God is rechtvaardig,
maar wij, Judeeërs en burgers van Jeruzalem,
koningen en edelen, priesters en profeten en onze voorouders
staan nu vol schaamte voor Hem:
wij hebben gezondigd tegen onze God.
We waren ongehoorzaam.
We luisterden niet naar Hem
en leefden niet volgens zijn voorschriften.
Vanaf de tijd
dat onze God onze voorouders uit Egypte leidde tot vandaag toe
waren we Hem ongehoorzaam.
In onze lichtzinnigheid luisterden we niet naar Hem.
Daarom werden we tot op vandaag getroffen
door de rampen en de vervloekingen,
die God liet afkondigen door zijn dienaar Mozes
toen hij met onze voorouders uit Egypte trok
naar het land van melk en honing.
Wij luisterden niet naar de woorden
van de profeten die onze God ons zond.
We gingen hardnekkig onze eigen weg,
we dienden andere goden en deden wat onze God afkeurt.



Stilstaan bij …

Zondigen
Een leven leiden waarbij men geen rekening houdt met wat God graag heeft en te vinden is in zijn woorden.

Egypte
Land waar de joden vroeger als slaven werden behandeld.

Melk en honing
Deze woorden verraden het milieu waarin deze tekst tot stand kwam: hier is geen boer aan het woord, maar een nomade: melk (van schapen en geiten) is het product van zijn kudde waarmee hij rondtrekt en wilde honing is in de steppen te vinden.

Profeten
Woordvoerders van God.





Bij de tekst

Inhoud

Deze schuldbekentenis legt het verband tussen de rampen die de Israëlieten troffen en de kwaadheid van God omdat ze met zijn woord geen rekening hielden.