Hebreeën 8, 6-13: Een nieuw verbond

De tekst

Dichter bij de tijd

(Bewerking: C. Leterme)

In feite is de bediening die Jezus kreeg, veel belangrijker,
net het verbond waarvan Hij de middelaar is
en de beloften waarop het rust.
Was dat eerste verbond zonder fout geweest,
dan had keek men niet uit naar een tweede.
Maar God keurt hun fouten af met deze woorden:

Er komen dagen dat Ik met het huis van Israël en het huis van Juda
een nieuw verbond zal sluiten.
Het zal anders zijn dan het verbond dat Ik met hun vaderen sloot,
toen Ik hen bij de hand nam om hen uit Egypte te leiden,
want zij hebben zich niet aan mijn verbond gehouden
en Ik heb Mij niet meer om hen bekommerd, zegt God.
En zo zal het verbond zijn
dat Ik met het huis van Israël zal sluiten, zegt God:
Mijn wetten prent Ik in hun geest en Ik grif ze in hun hart:
Ik zal hun God zijn en zij zullen mijn volk zijn.
Dan zal niemand meer zijn medeburger onderrichten
noch zeggen tot zijn broeder: Ken uw Heer.
Ze zullen Me allemaal kennen, van de kleinste tot de grootste.
Want Ik zal hun fouten vergeven en hun zonden vergeten.

Door te spreken van een nieuw verbond
heeft Hij het eerste voor verouderd verklaard,
en alles wat oud en bejaard wordt,
staat op het punt te verdwijnen.

Stilstaan bij …

Ze zullen Me kennen
In het nieuwe verbond doet God de mensen leven naar zijn wil en neemt Hij hen aan tot zijn volk.

Bij de tekst

Wortel in het Oude Testament

Jeremia 31, 31-34
De oude overeenkomst, het oude verbond had betrekking op het buitenste van de mens: men moest de wetten van God gehoorzamen.
Het nieuwe verbond steunt op kennis en begrip, op de eenheid van hart en verstand tussen God en de mensen. In het nieuwe verbond doet God zelf de mensen leven naar zijn wil en neemt hij hen aan tot volk.

Ken je taal

Vergeven en vergeten
Het zou kunnen dat deze uitdrukking teruggaat op Hebreeën 8, 12:
Dan vergeef Ik hun misstappen,
Dan denk Ik niet meer aan hun zonden.'