Psalm 126: Terug in Sion

De tekst

’Bijbel in gewone taal’

(Deze Bijbeltekst komt uit de Bijbel in Gewone Taal, © Nederlands Bijbelgenootschap 2014, p. 1023)

Een lied voor de reis naar Jeruzalem.

Toen de Heer terugkeerde naar Sion,
juichten we van vreugde.
We droomden weer van een toekomst,
we konden weer lachen.

Alle volken zeiden:
‘De Heer doet grote wonderen voor zijn volk.’
Ja, de Heer deed grote wonderen voor ons.
Wat waren we gelukkig!

Daarom vragen wij u, Heer:
Kom ook nu snel bij ons terug.
Breng ons weer tot leven,
zoals regen alles weer laat groeien.

Mensen die nu huilend zaaien,
zullen juichen bij de oogst.
Mensen die nu verdriet en pijn hebben,
zullen dan zingen en juichen.

Als God ons thuisbrengt uit onze ballingschap

(H. Oosterhuis en M. Van de Plas in Vijftig psalmen, proeve van een nieuwe vertaling, Amboboeken / Bilthoven, 1967, p.70)

Als God ons thuisbrengt
uit onze ballingschap –
dat zal een droom zijn.

Wij zullen zingen
lachen, gelukkig zijn.
Dan zegt de wereld;
‘Hun God doet wonderen.’
Ja, Gij doet wonderen,
God in ons midden,
Gij onze vreugde.

Breng ons dan thuis,
keer ons tot leven
zoals rivieren
in de woestijn
die, als de regen valt
opnieuw gaan stromen.

Wie zaait in droefheid
zal oogsten in vreugde.
Een mens gaat zijn weg
en zaait onder tranen.
Zingende keert hij
terug met zijn schoven.

Dichter bij de tijd

(Bewerking: C. Leterme)

Een bedevaartslied.

Toen God de ballingen
naar Sion liet terugkeren,
was het alsof we droomden.
We konden weer lachen
en juichten van vreugde.

Toen zeiden alle volkeren:
‘Geweldig wat God voor hen deed.’
Ja, geweldig wat God voor ons deed.
Daarom zijn we zo gelukkig!

Kom weer terug bij ons, God,
zoals de regen weer alles laat groeien.

Wie nu met tranen in de ogen zaait,
zal juichen bij het oogsten.

Wie vol zorgen op weg gaat
met zakken vol zaad,
zal zingen en juichen
met volle schoven in de handen.

Stilstaan bij…

Sion
Naam van een van de bergen / heuvels waarop de stad Jeruzalem gebouwd is. Later werd Sion ook de naam voor de stad Jeruzalem en soms voor het hele land Israël.
In de Bijbel is ‘Sion’ de plek waar mensen altijd naar blijven verlangen. Het is de plek waar God dicht bij de mensen staat en van waar Hij hen redt.

Regen
In Israël regent het bijna alleen in de herfst. Daarom werd graan gezaaid in de weken voor die eerste regen, zodat het goed kon groeien. Oogsten gebeurde in het voorjaar.
(Regen)water betekent leven: het zaad kan ontkiemen zodat men het later kan oogsten. Op dezelfde manier zal het weer goed gaan met het volk van God als Hij terugkomt bij zijn volk.

Wenen / Huilen / Tranen
Men vermoedt dat in deze verzen een oud spreekwoord verwerkt is waarin men de moeite van het zaaien en het harde werken op het land plaatst tegenover de vreugde van het maaien en oogsten.
De tranen kunnen ook verwijzen naar het verdriet van de zaaier die het zaad aan de grond toevertrouwt, terwijl hij er liever brood van zou willen bakken om zijn honger te stillen en die van zijn gezin.

Bij de tekst

Spreken met beelden

De psalm heeft het over de vreugde die de oogst kan geven, een beeld voor God die mensen na een verdrietige tijd weer nieuw leven kan geven, net zoals regen alles laat groeien.

Soort psalm

Psalm 126 is een ‘bedevaartslied’.
Bedevaartsliederen (psalmen 120 – 134), zijn vijftien korte psalmen die waarschijnlijk gezongen werden tijdens de pelgrimstochten naar de tempel in Jeruzalem. Sommigen noemen die psalmen ook ‘trap-psalmen’, omdat ze denken dat die psalmen gezongen werden bij de trappen van de tempel.

Historische context

Deze psalm werd waarschijnlijk geschreven toen het volk Israël in ballingschap leefde in Babylonië. Veel mensen verlangden terug naar hun eigen land.

Opbouw van de psalm

De psalm bestaat uit drie delen:

Verzen	Inhoud	Betekenis
1-3	Verleden	Iedereen kent de grote daden die God deed voor zijn volk.
4	Heden	Omdat God grote daden deed, kan Hij dat nu weer doen. De psalm maakt dit duidelijk met de beelden van regen ...
5-6	Toekomst	... en van oogst.