Psalm 55: Had ik maar vleugels

De tekst

’Bijbel in gewone taal’

(Deze Bijbeltekst komt uit de Bijbel in Gewone Taal, © Nederlands Bijbelgenootschap 2014, p. 907-909)

Een lied van David. Voor de zangleider. Bij dit lied wordt op een harp gespeeld.

God, luister naar mijn gebed, verberg u niet als ik om hulp roep.
Hoor mij en geef mij antwoord! Ongelukkig loop ik rond, ik ben wanhopig.

Mijn vijanden maken me bang, ze schreeuwen tegen mij.
Ze zijn slecht, ze brengen ellende. Woedend vallen ze mij aan.

Mijn hart bonst hevig, ik ben doodsbang.
Ik beef van angst, mijn hele lichaam trilt.

O, had ik maar vleugels, net als een duif!
Dan zou ik wegvliegen, op zoek naar rust.
Ver weg zou ik vluchten, ’s nachts zou ik slapen in de woestijn.
Ik zou vluchten naar een veilige plek,
waar wind en storm me niet kunnen raken.

Heer, breng mijn vijanden in verwarring,
laat ze voor altijd zwijgen.
Want nu is er ruzie en geweld in de stad,
dag en nacht zie ik mijn vijanden vechten.
De stad is vol ellende en verdriet.
Overal dreigt gevaar, iedereen bedriegt elkaar.

Niet alleen mijn vijanden lachen mij uit,
daar kan ik nog wel tegen!
Niet alleen mijn tegenstanders spotten met mij,
voor hen kan ik me verstoppen.
Maar zelfs mijn vriend is een vijand geworden!
Hij was mijn beste vriend, een mens zoals ikzelf.
Ik vertrouwde hem helemaal.
Samen waren we vrolijk,
samen gingen we naar de tempel.
Daar vierden we feest met iedereen.
En toch is hij nu mijn vijand.

Heer, laat al mijn vijanden sterven,
stuur ze levend naar het land van de dood!
Want ze zijn slecht, ze brengen alleen maar ellende.

En ik? Ik roep naar God, hij zal mij redden.
De hele dag ben ik verdrietig,
maar de Heer hoort mij.
Hij zal mij redden, hij zal mij rust geven,
hij zal mij beschermen tegen mijn vijanden,
ook al zijn het er nog zo veel.
God zal mij horen. Hij is voor altijd koning,
hij zal mijn vijanden straffen.

Want zij hebben geen eerbied voor God,
ze zijn slecht en ze blijven slecht.
Ze verraden hun vrienden,
en ze doen niet wat ze beloven.
Ze zeggen prachtige dingen,
maar hun hart is vol haat.
Hun woorden klinken mooi,
maar ze zijn zo scherp als een mes.

Vertrouw op de Heer als het leven zwaar is.
Hij zal voor je zorgen.
Goede mensen laat hij nooit in de steek.

God stuurt zijn vijanden naar het land van de dood.
Moordenaars en bedriegers zijn het!
Hij laat ze sterven als ze nog jong zijn.
Maar ik, ik mag op God vertrouwen.

Dichter bij de tijd

(Bewerking: C. Leterme)

Voor de koorleider. Met begeleiding van snaarinstrumenten.
Een compositie van David.

Luister God, naar mijn gebed,
verstop Je niet als ik om hulp roep.
Zie toch naar me om, geef me antwoord:
Want kreunend dool ik rond en vind nergens rust.

Ik ben moe van het getier van mijn vijand,
moe van het gepest van wie Je haten.
Ze storten ellende over mijn hoofd,
en blijven me woedend vervolgen.

Mijn hart krimpt ineen in mijn borst,
telkens overvalt me de schrik voor de dood.
Angst en beven bevangen me,
doen mijn lichaam huiveren.

Kon ik maar vleugels uitslaan als een duif,
dan vloog ik weg en zocht een plek om me te nestelen.
Ik zou ver weg vliegen,
ver weg in de woestijn zijn voor de nacht valt,
en snel een schuilplaats vinden tegen wind en storm.

God, zaai verdeeldheid in het kamp van mijn vijanden,
breng hun taal in verwarring!
Want ik zie in de stad alleen geweld en strijd
Dag en nacht gaan die rond op haar muren.
In de stad heerst ellende en pijn.
Het ongeluk, het brute geweld, het bedrog,
het wil van haar straten niet wijken.

Dat de vijand met me spot, zou ik nog kunnen verdragen.
Dat mijn haters me kleineren, weet ik wel te ontlopen.
Maar dat jij dat doet, die me zo nabij is,
mijn hartsvriend, mijn vertrouweling!
Hoe heerlijk was ons samenzijn.
We gingen op naar het huis van God,
samen met de toestromende schare.

Laat hen sterven die dit verstoorden!
Laat hen levend het dodenrijk ingaan:
daar horen ze thuis, want daar schuilt het kwaad!

Eenzaam blijf ik roepen tot God die me zal redden:
‘s avonds en ‘s morgens en ‘s middags
klaag en zucht ik, tot Hij mijn gebed verhoort.

Hij zal me verlossen en vrede brengen:
Hij zal me beschermen tegen mijn vijanden,
al zijn ze met veel en sta ik alleen!
God verhoort me en vernedert hen,
Hij die koning is van in het begin,
in Hem is geen verandering,
maar zij hebben geen respect voor Hem.

Wie heft de hand op tegen zijn naaste die met hem in vrede leefde?
Wie houdt zijn bindende afspraken niet?
Iemand die kan spreken, gladder dan boter,
terwijl vijandigheid huist in zijn hart.
Zijn woorden vloeien als olie,
maar ze zijn als een getrokken mes.

Leg je lasten op God, Hij zal zorg voor je dragen.
Hij verdraagt nooit dat een rechtvaardige valt.

Maar zij die Je haten, God,
laat die zinken in de diepe afgrond van de dood:
zij die leefden van moord en leugen
halen nauwelijks de helft van hun dagen.
Maar ik weet me geborgen bij Jou.

Stilstaan bij …

Gods huis
Omschrijving voor de tempel.

Avond en morgen en middag
Dit zijn de dagelijkse tijden voor het gebed.
Merk op dat deze tijden beginnen met de avond, want dan begon een nieuwe dag. Bijvoorbeeld: tot op vandaag begint voor de Joden de Sabbat op vrijdagavond.

Niet de helft van hun dagen halen
= Jong sterven.

Bij de tekst

Soort Psalm

Psalm 55 is een klaagzang. De psalmist treurt want hij is omringd door vijanden en een van zijn beste vrienden hem heeft verraden. Dit verraad (psalm 55, 13-15; 21-22) is het dieptepunt in deze klaagzang. Maar …
als vrienden ontrouw kunnen zijn, God is dat niet. Daarom krijgt ‘vertrouwen’ het laatste woord in deze psalm.

Indeling

In Psalm 55 is een evolutie van angst over woede naar vertrouwen:

Verzen
2-9	Wanhoop en angst omwille van de vijand die God niet kennen
10-16	Woede en verontwaardiging
17-24	Vertrouwen in God, die hem zal redden en de goddelozen zal vernietigen.

Historische context

De inhoud van deze klaagzang kan verwijzen naar het verraad van Achitofel, een raadgever van David, die hem tijdens de rebellie van Absalom (2 Samuël 15-17) in de steek liet.