Vertellen

Waarom?

Vertellen is aan te raden bij jonge kinderen die moeilijk de aandacht bij een tekst kunnen houden, die actief tussenbeide komen en voor wie het lijfelijke contact erg belangrijk is.
Bij het vertellen krijgt de relatie met de groep meer kansen. Oogcontact maakt het mogelijk in te spelen op de reacties van kinderen. Mimiek maakt het verhaal levend.

Voorbereiding

Als je vertelt leg je hoe dan ook accenten. Daarom is het belangrijk dat je - vooraleer je uit de Bijbel vertelt - je die teksten grondig voorbereidt, niet in de zin van 'van buiten kennen', maar in de zin van: zo goed begrijpen, dat je het verhaal met je eigen woorden kunt weergeven om het zo opnieuw tot leven te brengen.

Als je nog nooit verhalen verteld hebt, kun je beginnen met het verhaal zo levendig mogelijk voor te lezen.
Onderstreep vooraf de woorden die je tijdens het voorlezen wilt uitleggen en de zinnen die je door herhaling wilt benadrukken. Gaandeweg kun je, al voorlezend, ook gedeelten met eigen woorden weergeven. Vertel tenslotte je het verhaal zonder boek.
Als je het vertellen dan nog moeilijk vindt, dan kun je je behelpen met illustraties: bouw dan je verhaal op vanuit elementen uit de illustratie.

Wanneer voorlezen?

Soms is het beter om voor te lezen dan om te vertellen, wanneer de taal van het verhaal origineel is of typisch, of wanneer een verhaal niet beter onder woorden gebracht kan worden.

Lees meer over vertellen.

Voorlezen

Waarom?

Het voorlezen (bij oudere kinderen) brengt een ander soort contact met zich mee, bepaald door de aanwezigheid van het boek en door het sterker volgehouden samen luisteren.
Het stimuleert ook tot zelf lezen.

Voorbereiding

Een goede voorbereiding helpt je los te komen van de tekst. Op
Duid vooraf de plaatsen aan, waarbij je even kunt pauzeren.

Hoe?

Lees niet te snel, maar zeker ook niet te traag.
Zorg zeker voor kleine pauzes bij de komma's en punten in de tekst.
Varieer toon, tempo en volume.
Lees je een Bijbeltekst voor, gebruik dan een Bijbel en niet zomaar een blaadje waar de tekst op staat.

Vertellend voorlezen

Deze tussenvorm is vooral van toepassing bij boeken met veel en duidelijke prenten, waarbij je de tekst vaker kunt losgelaten voor eigen commentaar of opmerkingen (bij de prenten) of reacties van de kinderen.