Belang van water

Als mensen een plaats zoeken om er te wonen, kiezen ze een plaats waar drinkbaar water, want anders is leven er onmogelijk. Daarom waren In de Bijbel waterputten en bronnen heel belangrijk. Het was vooral de taak van de vrouwen om er water te halen.

Omdat de bron die de stad Jeruzalem voorzag van water ook in oorlogstijd toegankelijk zou zijn, besloot koning Hizkia rond 700 voor Christus om een tunnel te graven onder de stadsmuren. Zo kon er water in de stad komen wanneer het onmogelijk was de stad te verlaten.

Grieken en Romeinen bouwden aquaducten om bronwater te leiden naar plaatsen waar geen drinkbaar water was. Zo werden twee aquaducten (= waterleidingen) gebouwd om de stad Caesarea van water te voorzien. Hoewel de stad aan de Middellandse Zee lag, kon die geen gebruik maken van het zoute zeewater om te overleven.

Vormen van wateraanvoer in de Bijbel

Loden en keramieken pijpen

Men gebruikte zo’n buizen om water te leiden binnen paleizen, tempels, rijke woningen en openbare voorzieningen.

In Laodicea, een groot en belangrijk kuuroord in de tijd van Paulus, leidde men het warme water voor de baden van de terrassen van Hiërapolis (stad bij Pamukkale) in geïsoleerde buizen. Maar door de grote afstand die het water moest afleggen, was het lauw als het op de bestemming kwam. Bovendien zaten die buizen heel snel vol kalkaanslag wegens het kalkrijke water dat ze vervoerden.

Over die lauwheid wordt gesproken in het Bijbelboek ‘Apokalyps’. De schrijver gebruikt het als beeld voor de ‘lauwheid’ van de christenen van Laodicea:

Apokalyps 3, 14-22
En schrijf aan de engel van de kerk te Laodicea: Zo spreekt ‘Amen’, de getrouwe en waarachtige getuige, de oorsprong van de schepping van God: Ik ken je daden: je bent noch koud noch heet. Was je maar koud of heet! Omdat je lauw bent en noch heet noch koud, daarom zal Ik je uitbraken uit mijn mond. Je zegt: Ik ben rijk, want ik heb me verrijkt en heb aan niets gebrek en beseft niet dat je meer dan allen ellendig bent en erbarmelijk, een blinde en naakte bedelaar. Volg mijn raad en koop van Mij goud, in vuur gelouterd, om rijk te worden, en witte kleren om je te bekleden en de schande van je naaktheid te bedekken, en zalf om op je ogen te strijken, zodat je weer ziet. Wie Ik liefheb, die bestraf en tuchtig Ik. Wel, wees edelmoedig, kom tot inkeer! Ik sta voor de deur en Ik klop. Als iemand mijn stem hoort en de deur opent, zal Ik bij hem binnenkomen en maaltijd met hem houden en hij met Mij. Wie overwint, hem zal Ik naast Mij plaatsen op mijn troon, zoals Ik zelf heb overwonnen en met mijn Vader zetel op zijn troon. Wie oren heeft, hore wat de Geest tot de kerken zegt.”
Apokalyps 3, 1-6.14-22: Lees meer

Aquaduct

In het Romeinse Rijk bouwde men aquaducten om water naar de steden te brengen. Zo liet Herodes de Grote (ca. 1e eeuw voor Christus) twee aquaducten bouwen naar Caesarea, om water aan te voeren uit bronnen die ongeveer elf kilometer verderop aan de voet van de berg Karmel lagen. Dit aquaduct had een hellingsgraad van 20 cm per km.

Tunnel

Koning Hizkia liet in de 8e eeuw voor Christus een tunnel (nu bekend als de Siloamtunnel) uithakken om water van de bron van Gihon te leiden naar de Vijver van Siloam, binnen de stadsmuren van Jeruzalem.
Die tunnel die 533 meter lang is, ontdekten archeologen in 1838. Een inscriptie in de tunnel beschrijft de voltooiing ervan, die gedateerd wordt op het einde van de 8e eeuw voor Christus. Twee werkploegen groeven de tunnel aan weerskanten uit om elkaar in het midden te treffen.
Eeuwen later is te zien dat er fouten gemaakt werden bij het bepalen van de richting.

2 Koningen 20, 20	’Verdere bijzonderheden over Hizkia, over zijn krijgsverrichtingen en hoe hij de vijver en de waterleiding liet aanleggen en zo de stad van water voorzag, staan opgetekend in de annalen van de koningen van Juda.’
2 Kronieken 32, 30	’Deze Hizkia sloot ook de bovengrondse uitmonding van de Gichonbron af en leidde het water onder de grond door westwaarts naar de Davidstad. Hij slaagde in alles wat hij ondernam.
Johannes 9, 7	En Jezus zei tegen hem: ‘Ga je wassen in de vijver van de Siloam,’ wat betekent: 'gezondene'. Hij ging er naar toe, waste zich en kwam ziende terug.