.

Wan

Een wan is een grote schaalvormige platte mand, waarmee men gedorst graan in de lucht gooide. Zo kon de wind het lichte kaf wegblazen in de dorre doornstruiken die rondom de dorsvloer werden gelegd. Het graan bleef in de wan achter. Daarna werden de doornstruiken samen met het kaf verbrand.

Water

Water is een oersymbool, een natuurelement, waar alle leven afhankelijk van is.
Daarom is water in elke cultuur of religie het symbool van leven, reiniging, bevrijding, maar ook van dood ….
Zo is voor de Bijbel de wet die God aan zijn volk gaf, als een bron van levend water voor Israël.
Kolkend, woelig water werd het beeld voor situaties waarin mensen bedreigd worden; crisis, dood, zonde, vervolging, allerlei moeilijkheden, gevaren …

.

Weduwe

De Bijbel ziet weduwen als kwetsbare, arme, hulpeloze vrouwen die aangewezen zijn op de hulp van anderen. Want weduwen hadden vrijwel geen rechten. Zij konden b.v. niet erven. Als ze kinderen hadden, dan voorzagen die in haar levensonderhoud. Waren ze kinderloos, dan konden ze nog trouwen met een broer van hun man (leviraatshuwelijk), anders moesten zij naar hun ouderlijk huis terugkeren of bleven ze verstoken van alle onderhoud en hadden ze een moeilijker leven dan bedelaars. Indien ze een lapje grond hadden, waren er altijd wel mensen die er op uit waren om de grondstenen ervan te verplaatsen. De bijbel noemt weduwen altijd samen met twee andere sociaal zwakke groepen: wezen en vreemdelingen.

Weg

De wegen waren gebaande voetpaden. Breder hoefden ze niet te zijn, aangezien alleen paarden, ezels en kamelen elkaar moesten kruisen.
'De weg gaan' is een oeroud beeld voor het leven van de mens. Het joodse volk ging in zijn geschiedenis letterlijk 'op weg': Abraham ging op weg uit Ur in Chaldea, Mozes ging op weg uit Egypte, de joden op weg uit Babylonië. Telkens eindigde hun ‘weg’ in het Beloofde Land.
Sinds de profeten wordt 'op weg gaan' het beeld van wat zich in het hart van de mens afspeelt: vanuit een situatie van onvrede, gaat men op weg naar de realisatie van het rijk van God. Omdat Jezus die weg tot het einde ging werd Hij 'De Weg' genoemd en zijn volgelingen de 'mensen van de weg' (Handelingen 9, 2).

Weg bereiden / banen

Als een oosterse koning vroeger een provincie wilde bezoeken, werd hij voorafgegaan door een heraut. Zo konden zijn onderdanen tijdig de vaak onbegaanbare wegen effenen.

Wereld

Bij Johannes betekent het woord ‘wereld’ dikwijls: de gewelddadige machtsontplooiing die het rijk van God tegenhoudt. Johannes loopt niet erg op met ‘de wereld’, zoals ze geworden is door het egoïsme van de mens, de wereld van de menselijke zonde. Wat in de wereld gebeurt, is inderdaad dikwijls tegengesteld aan het rijk van God.

Wet

In de Bijbel bedoelt men met de ‘Wet’, de Tora, de woorden die God op de Sinaï aan Mozes heeft gegeven. Het centrum van die Wet is gekend als de tien woorden (of de tien geboden). In het Hebreeuws is ‘wet’: wegwijzer.

Wet en profeten

(= de Hebreeuwse Bijbel / het Oude Testament)
Met ‘wet’ worden alle voorschriften in het Oude Testament bedoeld, die duidelijk maken wat God wil in verband met het doen en laten van de mens (de ’tien woorden’ of de ‘tien geboden’).
Met ‘profeten’ verwijst men naar de uitspraken van de profeten die bedoeld zijn als stimulans om de Wet (Tora) op te volgen.

Wetgeleerde

(= schriftgeleerde)
Wetgeleerden waren vooraanstaande leraars in de tijd van Jezus. Ze bestudeerden de Wet en waren de geestelijke leiders van het volk. Sommigen hadden leerlingen die zich onder hun leiding schoolden in de Wet (Tora). Naast de geschreven wet, hielden ze zich ook aan de mondelinge overlevering.

.

Wierook

(afgeleid van ‘wij-rook’, gewijde, heilige rook)
Geparfumeerd hars, dat ter ere van God werd verbrand. Daarom verwijst wierook, een geschenk van een van de wijzen, naar de goddelijkheid van Jezus.
Bewieroken is een manier om respect te tonen.

Wijn

In het OudeTestament vrolijkte wijn niet alleen het leven op, maar was het ook teken van leven. Wijn, die levenskracht geeft, diende ook om een verbond te bezegelen, zoals bloed (levenskracht) van offerdieren een verbond bekrachtigde.
In het Nieuwe Testament wordt wijn het beeld van de vreugde in het rijk van God. Het is het teken van het nieuw leven waar de Messias de oorsprong van is door zijn bevrijdend optreden.
Wijn vermengd met mirre of met gal, lijkt een verdovingsmiddel geweest te zijn.

Wijngaard

Toen Jezus leefde, waren er veel wijngaarden in Palestina. De meest ideale plaats ervoor was op de helling van een heuvel of aan de voet daarvan. Wijngaarden werden omringd door een stenen muur om te voorkomen dat allerlei grote dieren de wijnranken kwamen vertrappen. In elke wijngaard stond ook een uitkijktoren en een wijnpersbak. In het hoge gedeelte ervan werden de geoogste druiven plat getrapt. Het sap dat zo vrijkwam, liep door een opening naar het lagere gedeelte.

Wijsheid

Het boek wijsheid is het meest recente boek van het Oude Testament. Het ontstond in de eerste eeuw voor Christus in Alexandrië (Egypte), het centrum van de hellenistische cultuur. De schrijver schreef het voor een belangrijke joodse groep die daar toen leefde. De auteur riep zijn geloofsgenoten op om te midden van de nieuwe cultuur trouw te blijven aan de God van hun vaderen. Hij trachtte een brug te slaan tussen de oude joodse waarden en de nieuwe opvattingen die in omloop waren.

Wijzen

Hiermee bedoelde Matteüs wellicht Perzische magush, Zarathustrische priesters die bedreven waren in astrologie en magie. Ze hadden grote invloed en verklaarden o.a. dromen. Zij waren afstammelingen van de vroegere joodse overheersers (Babyloniërs, Perzen...) Voor Matteüs vertegenwoordigden ze alle niet-joodse volkeren.

.

Woestijn

Een plaats in de natuur, waar zo goed als geen regen valt en er dus niets groeit, waar alleen maar zand of stenen zijn.
In de Bijbel is de woestijn ook: de plaats waar men kan nadenken, waar het joodse volk in zijn geschiedenis vaak God heeft ontmoet, waar men zich voorbereidt op een nieuwe taak en ook de plaats waar getest wordt op de diepgang van het engagement en op de sterkte van de trouw aan God.

Woord

‘Hèt Woord’ is de naam die Johannes in het eerste hoofdstuk van zijn evangelie aan Jezus gaf. Hij drukte hiermee de unieke relatie van Jezus met God uit.

Wraak

In de Bijbel heeft ‘wraak’ een juridische betekenis: door het ‘wraken’ wordt een onrecht op passende wijze ‘hersteld’. Het wraken in die zin, is iets wat God toekomt om te voltrekken. De mensen mogen dat recht niet in eigen handen nemen.