…page…

Galaten 3, 26-29: Kinderen van God

De tekst

’Bijbel in gewone taal’

(Deze Bijbeltekst komt uit de Bijbel in Gewone Taal, © Nederlands Bijbelgenootschap 2014, p. 1853)

Jullie zijn allemaal kinderen van God, omdat jullie geloven in Jezus Christus. Jullie zijn gedoopt in zijn naam. Door jullie doop zijn jullie heledat jullie in Jezus Christus geloven, vormen jullie een eenheid: Joden en niet-Joden, slaven en vrije mensen, mannen en vrouwen. Verschillen zijn niet belangrijk meer.
Jullie zijn nakomelingen van Abraham, net als Christus. Want jullie horen bij Christus. Jullie worden gered omdat jullie geloven. Dat heeft God aan Abraham beloofd.

’Bijbel in gewone taal’

(Deze Bijbeltekst komt uit de Bijbel in Gewone Taal, © Nederlands Bijbelgenootschap 2014, p. 1853)

Jullie zijn allemaal kinderen van God, omdat jullie geloven in Jezus Christus. Jullie zijn gedoopt in zijn naam. Door jullie doop zijn jullie helemaal bij hem gaan horen. Omdat jullie in Jezus Christus geloven, vormen jullie een eenheid: Joden en niet-Joden, slaven en vrije mensen, mannen en vrouwen. Verschillen zijn niet belangrijk meer. Jullie zijn nakomelingen van Abraham, net als Christus. Want jullie horen bij Christus. Jullie worden gered omdat jullie geloven. Dat heeft God aan Abraham beloofd.

Dichter bij de tijd

(Bewerking: C. Leterme)

Omdat jullie in Christus Jezus geloven,
zijn jullie allemaal kinderen van God
Want jullie zijn allemaal in Christus gedoopt,
en met Christus bekleed.
Er is geen jood of niet-jood meer,
er is geen slaaf of vrije mens meer,
er is geen man en vrouw meer:
jullie zijn allemaal één in Christus Jezus.
En als jullie bij Christus horen,
dan zijn jullie ook nakomelingen van Abraham,
erfgenamen volgens de belofte.

Bij de tekst

Historische context

Joodse christenen (christenen die voordien jood waren) vonden dat de niet-joden zich ook moesten laten besnijden en zich houden aan de joodse wet. Paulus vond dit overbodig want God aanvaarde Abraham nog voor Hij wetten aan Mozes gaf. Door het geloof in Christus is iedereen kind van God, onafhankelijk van ras, geslacht of status. Paulus ontkende die verschillen niet, maar vond ze onbelangrijk in de ‘nieuwe schepping'.

Galatië

Grote provincie die lag in wat nu centraal Turkije is. De bewoners van die provincie werden Galaten genoemd.

Suggestie

Grote kinderen

VERTELLEN

De kleur van de dauwdruppel

(C. LETERME, Een parel voor elke dag, Averbode 2007, p. 141)

Zeven leerlingen maakten met hun meester
ergens in het verre Oosten
een ochtendwandeling.
In de vroege zon
schitterden de dauwdruppels.

Bij een grote dauwdruppel
hield de meester halt.
Hij schaarde de leerlingen zo rond de druppel
dat de zon er bleef op schijnen .
Hij vroeg:
‘Welke kleur heeft deze dauwdruppel?’

‘Rood,’ zei de eerste,
‘Oranje,’ zei de tweede,
‘Geel,’ zei de derde,
‘Groen,’ zei de vierde,
‘Blauw,’ zei de vijfde,
‘Paars,’ zei de zesde
en de zevende zei: ‘Violet.’
Ze stonden verbaasd
over deze verschillen.
Omdat ze er allemaal zeker van waren
dat ze hun kleur
goed gezien hadden,
kregen ze bijna ruzie.

Toen zei de meester:
‘Verwissel eens van plaats.’

Toen drong het langzaam tot hen door
dat allen de waarheid hadden gesproken.

Overweging bij het verhaal
(C. Leterme)

Een dauwdruppel in de vroege zon.
Kan men zich iets mooier indenken?
Parels en diamanten zijn er niets bij!

Wat maakt het dat mensen
er vol bewondering naar kijken?
De vorm? Het moment van de dag?

Vooral het spel van de zon in de dauwdruppel
die een regenboog aan kleur erin tovert
maakt die druppel tot een klein wonder.

Niet het park met overal dezelfde rozen
maakt dat park tot een lust voor het oog,
maar het subtiel bijeen staan van verschillende nuances.

Wat maakt een samenleving boeiend?
Niet dat mensen overal dezelfde zijn
of overal hetzelfde over denken.

De verscheidenheid in visies,
de andere cultuur, de andere afkomst …
maken de samenleving tot een prachtig juweel.

Toch vergeten veel mensen
de schoonheid van de dauwdruppel
en het wonder van een park.

‘Voor iedereen hetzelfde!’ vinden ze,
‘Dezelfde manier van denken, kleden,
wonen, eten en drinken!’

Terwijl juist die verscheidenheid
een ongelooflijke vorm van rijkdom bevat
voor wie daar met respect mee omgaat.

Overweging

Valérie Kabergs

(in Kerk en leven, 19 juni 2019, p. 18)

"Paulus beklemtoont dat er geen sprake kan zijn van verbondenheid met Christus als men zich niet ten diepste verbonden voelt met elkaar. In het verlengde van die waarheid vermeldt hij uitdrukkelijk enkele categorieën van onderscheid die in de toenmalige samenleving (het onderscheid tussen slaaf en vrije, man en vrouw) of het geloofsleven (het onderscheid tussen jood en heiden) konden leiden tot vormen van uitsluiting. Pas in het loslaten van elke vorm van discriminatie kan men zich allen verenigen met Christus."