Galaten 6, 14-18: Nieuwe schepping
De tekst
’Bijbel in gewone taal’
(Deze Bijbeltekst komt uit de Bijbel in Gewone Taal, © Nederlands Bijbelgenootschap 2014, p. 1857)
Wij worden gered omdat onze Heer Jezus Christus voor ons aan het kruis gestorven is. Dat is het enige waarmee ik indruk wil maken. Mijn leven wordt niet meer beheerst door de dingen die bij deze wereld horen. Want mijn oude ik is met Christus aan het kruis gestorven.
Daarom zeg ik dat de besnijdenis niet belangrijk is. Er is maar één ding belangrijk: dat God een nieuw mens van je maakt! Als je zo leeft, hoor je bij Gods volk. En dan zal hij medelijden met je hebben en je vrede geven.
Jullie hebben het mij erg moeilijk gemaakt. Laat dat nooit meer gebeuren, want ik lijd al genoeg als apostel van Jezus.
Vrienden, ik wens jullie toe dat onze Heer Jezus Christus goed voor jullie zal zijn. Amen.
Dichter bij de tijd
(Bewerking: C. Leterme)
Laat God ervoor zorgen dat ik met niets anders indruk wil maken
dan met het kruis van onze Heer Jezus Christus,
waardoor de wereld voor mij gekruisigd is en ik voor de wereld.
Het is helemaal niet belangrijk om al of niet besneden te zijn,
het gaat er wel om een nieuwe schepping te zijn.
Dat allen die daarnaar leven
vrede en barmhartigheid mogen kennen,
en ook Israël, het volk van God!
Laat van nu af aan niemand het me nog moeilijk maken,
want ik draag de littekens van Jezus in mijn lichaam.
Broeders en zusters,
Ik wens jullie de goedheid van onze Heer Jezus Christus toe.
Amen.
Bij de tekst
Slot
Deze tekst is het einde van de brief die Paulus vanuit Efeze of Macedonië aan de Galaten schreef, wellicht rond het jaar 55 na Christus.
Galaten
De Galaten stamden af van Keltische stammen die in de derde eeuw voor Christus Macedonië binnenvielen.
Ten tijde van Paulus woonden ze in het noorden van Galatië, een heel grote Romeinse provincie in de berggebied en de vlaktes van het huidige centraal Turkije.
Het Nieuwe Testament bedoelt met 'Galaten' de christenen uit Galatië die niet van joodse afkomst waren.
Overweging
Valérie Kabergs
Het laatste woord
(V. KABERGS in Kerk en Leven, lezingen en commentaar, p. 17)
In Jezus’ verrijzenis getuigt God ultiem dat het kruis nooit het laatste woord heeft. Voor Paulus vormt die laatste overtuiging het hart van het geloof dat hij zelf wil leven en verkondigen. In dat licht kan hij de discussie omtrent het al dan niet moeten besnijden van niet-joodse christenen sterk relativeren.