Jakobus 1, 17-18.21b-22.27: Het woord van God 

De tekst

’Bijbel in gewone taal’

(Deze Bijbeltekst komt uit de Bijbel in Gewone Taal, © Nederlands Bijbelgenootschap 2014, p. 1929-1930)

Al het goede dat wij krijgen, elk volmaakt geschenk, komt van God. Dat zal altijd zo zijn, want God verandert niet. Het licht van de zon en van de maan verandert voortdurend. Maar God, die het licht gemaakt heeft, blijft altijd dezelfde.
Het was Gods besluit dat wij de waarheid over hem zouden horen. Hij besloot om nieuwe mensen van ons te maken. Want hij wil dat zijn nieuwe wereld met ons begint. (…)

Doe alles weg wat slecht is! Doe geen verkeerde dingen meer, maar doe wat God van je vraagt. Jullie kennen Gods boodschap, en jullie weten dat je daardoor gered kunt worden.

Je moet niet alleen luisteren naar Gods woorden, maar ook doen wat God van je vraagt. An-ders ben je verkeerd bezig. (…)

Dit is de ware en zuivere manier om God, onze Vader, te dienen: Help weduwen en kinderen zonder vader in hun moeilijkheden. Doe wat God wil, en leef niet zoals de mensen die God niet kennen.

Dichter bij de tijd

(Bewerking: C. Leterme)

Lieve broers en zussen, al het goede dat we krijgen,
elk volmaakt geschenk komt van boven, van God,
die steeds dezelfde blijft.
Door zijn woord maakte Hij nieuwe mensen van ons. (…)

Wees vriendelijk en neem het woord van God aan,
dat in je werd geplant en de kracht heeft je te redden.
Luister niet alleen naar zijn woord, maar handel er ook naar.
Anders bedrieg je jezelf. (…)

De enige zuivere manier om onze God en Vader te dienen is:
weduwen en wezen opzoeken in hun nood,
en zich niet laten misleiden door mensen,
die geen rekening houden met God.

Stilstaan bij ...

Van boven
In het wereldbeeld van het begin van de tijdrekening situeerde men God in de hemel. Iets wat veel mensen nu nog spontaan doen.

Uitvoerders van het woord / ernaar handelen
Voor Jakobus is 'geloven' iets heel concreet: het is niet alleen de woorden van God beluisteren, maar er ook naar handelen. Geheel in de lijn van de profeten zegt hij dat dit handelen naar de woorden van God 'zuivere' vroomheid is.

Bij de tekst

Jakobus

Klik hier voor meer informatie over Jakobus, de schrijver van de brief van Jakobus.

‘Vader van de hemellichten’

Jakobus noemt God de ‘Vader van de hemellichten’, een omschrijving van God die in de lijn ligt van het eerste scheppingsverhaal in de Bijbel. God is het die zon, maan en sterren geschapen heeft. Dit vormt een groot contrast met het geloof van de omringende volkeren van het joodse volk, die zon, maan en sterren vereerden als goden.
Deze hemellichten bewegen zich constant aan de hemel. God zelf beweegt zich niet, verandert niet. Omdat Hij 'licht' is, is er bij Hem geen duisternis.

Manuscript

Dit oude Griekse manuscript op papyrus werd gevonden In Egypte (Oxyrhynchus) . Op het fragment staat de tekst van Jakobus 1, 10-1 en 1, 15-18. Voortgaand op de schrijfwijze van de letters vermoedt men dat het manuscript dateert uit het begin van de derde eeuw is (200-250 na Christus).

Suggestie

Jongeren

VERTELLEN

De les van de boer

(C. LETERME, Parels van verhalen, uitgeverij Averbode 2019, p. 109)

Rabbi Mosje Leib zei tegen zijn leerlingen:
'Hoe ik van de mensen moet houden,
heb ik van een boer geleerd.'
Zijn leerlingen keken verrast op
en wachtten vol spanning
op het verhaal dat zou volgen.

'Er was eens een boer
die met andere boeren
in een kroeg zat te drinken.
Eerst zei hij niet zoveel,
maar na een paar glaasjes
vroeg hij aan zijn buurman:
"Zeg eens, zie je me graag?"
De ander zei:
"Ik zie je heel graag."
Toen zei de boer:
"Jij zegt dat je me heel graag ziet
en toch weet je niet wat me ontbreekt.
Als je echt van me zou houden,
dan zou je dat zeker wel weten."
De andere boer zweeg.
Hij wist niet wat hij daarop moest zeggen.
En de boer zweeg ook.'

Rabbi Leib keek zijn leerlingen aan.
'Van iemand houden
dat is: zien wat iemand te kort komt,
en zijn leed dragen.'

(Naar een joods verhaal)

Overweging bij het verhaal
(C. LETERME in Kerk en leven, Federatie Rotselaar, 29 augustus 2018, p. 1)

‘Van mensen houden’,
is een refrein dat de Bijbel
telkens opnieuw
in verschillende toonaarden zingt.

In het Oude Testament ging dat vooral om de mensen
die tot de eigen bevolkingsgroep hoorden,
In het Nieuwe Testament trok Jezus dit open:
ook wie geen Jood was, hoorde erbij.

Jezus’ leerlingen gingen in zijn voetsporen verder.
Zo gebeurde het dat Jakobus, de broer van Jezus,
in zijn brief nogal duidelijk schreef
dat men ook van weduwen en wezen moest houden.

Het verhaal hierbij legt de vinger op de wonde:
zeggen dat men van iemand houdt, wat is dat?
Een eerste stap is: de andere persoon leren kennen.
Wie is hij? Wat ontbreekt hem? Wat maakt hem verdrietig?

De tweede stap is: voor elk van die vragen een antwoord zoeken
De derde stap is: in actie schieten:
ervoor zorgen dat die antwoorden omgezet worden
van woorden naar daden.

Zolang dit proces zich afspeelt binnen de eigen vertrouwde wereld,
lukt het nog wel om in actie te schieten.
Dat wordt veel moeilijker voor mensen die we niet zo best kennen:
vreemdelingen, vluchtelingen … maar ook zij horen erbij!