Jesaja 41, 13-20 Nieuw leven

De tekst

Dichter bij de tijd

(Bewerking: C. Leterme)

Ik ben je God, die je neemt bij je rechterhand,
die je zegt: `Wees niet bang, Ik zal je helpen.'
Wees niet bang, kleine Jakob,
Israël, mijn kindje.
Ik zal je helpen, zo zegt God,
de Heilige van Israël is je bevrijder.
Zie, Ik maak een dorsslee van je,
scherp, nieuw, met dubbele sneden.
Je zult bergen dorsen en pletten,
heuvels worden als kaf.
Een wind waait ze weg als je ze want,
en een storm blaast ze uiteen.
Maar je zult juichen om God,
vol trots zingen en de Heilige van Israël eren.

Armen en behoeftigen zoeken water. Het is er niet!
Hun tong is droog van de dorst.
Ik, God, zal hen verhoren.
Ik, de God van Israël, laat hen niet in de steek.
Op kale rotsen doe Ik rivieren ontspringen,
en bronnen in de valleien.
Van de woestijn maak Ik een vijver,
uit het dorre land borrelt water op.
Ik plant in de woestijn ceder en acacia, mirte en olijf.
Ik zet in de wildernis cipressen,
naast olmen en buksbomen.
Zo zullen ze allemaal inzien en beseffen,
begrijpen en erkennen,
dat de hand van God dit heeft gedaan,
dat de Heilige van Israël dit geschapen heeft.

Stilstaan bij …

Verlosser / bevrijder
Deze titel die aan God gegeven wordt verwijst naar de verlosser. Dat was een dicht familielid dat naast andere verplichtingen, zijn bloedverwant uit de slavernij moest vrij kopen.

Dorsslee
Een dorsslee is een zwaar houten bord waar onderaan scherpe stukken steen of metalen punten waren. De boer spande een trekdier voor die slede en ging erop staan om die te verzwaren.
Die dorsslede werd over het koren heen en weer getrokken zodat de korrels uit de aren gingen en het stro grof haksel werd.

Bij de tekst

Spreken met beelden

Bergen	verwijzen naar de vijanden van Israël

Hun tong is droog van de dorst	verwijst naar de situatie bij de terugkeer uit Babel door de woestijn.

De veelheid van bomen die geplant worden	verwijst naar het herstel van Israël na de ballingschap.