Romeinen 8, 26-30: God houdt van ons

De tekst

’Bijbel in gewone taal’

(Deze Bijbeltekst komt uit de Bijbel in Gewone Taal, © Nederlands Bijbelgenootschap 2014, p. 1907)

De heilige Geest steunt ons als we het moeilijk hebben. Wij weten niet welke bedoeling God heeft met ons lijden. En we weten daarom niet wat we moeten bidden. Maar de heilige Geest zelf bidt voor ons, beter dan een mens het ooit zou kunnen. Zo smeekt hij God om ons te helpen.
God weet hoe wij van binnen zijn. Hij weet wat de Geest hem namens ons vraagt. Want het is zijn eigen Geest die voor ons bidt. God zorgt ervoor dat al ons lijden uiteindelijk het goede brengt: onze eeuwige redding. Dat is zeker, want God houdt van ons. God heeft ons uitgekozen volgens zijn plan. Hij kende ons al voordat we er waren. En hij heeft ons uitgekozen om zijn kinderen te zijn.
God zal ons een volmaakt lichaam geven. Een lichaam zoals dat van zijn Zoon, die lijkt op God zelf. Dan zullen wij broers en zussen zijn van Christus, de enige Zoon van God. Want God heeft ons uitgekozen om te gaan geloven. En omdat we geloven, ziet hij ons als goede mensen. En omdat hij ons als goede mensen ziet, geeft hij ons het eeuwige leven.

Dichter bij de tijd

(Bewerking: C. Leterme)

De Geest steunt ons in onze zwakheid,
want we weten niet eens
hoe we moeten bidden.
De Geest zelf bidt voor ons
met woordeloze verzuchtingen.
En God die weet wat er in ons hart leeft,
weet wat de Geest wil zeggen,
want Hij bidt voor de heiligen
zoals God dat wil.
Intussen weten we,
dat God in alles het geluk groter maakt
van wie van Hem houdt,
van wie volgens zijn plan geroepen is.
Want wie Hij tevoren heeft gekend,
bestemde Hij ook
om het evenbeeld te worden van zijn Zoon,
zodat Die de eerstgeborene zou zijn
van de vele broeders (en zusters).
Wel, wie Hij heeft voorbestemd,
heeft Hij ook geroepen.
En wie Hij riep,
heeft Hij ook gerechtvaardigd, vrijgesproken.
En wie Hij rechtvaardigde,
liet Hij ook delen in zijn heerlijkheid.

Stilstaan bij …

Heiligen
Als Paulus schrijft over ‘heiligen’ bedoelt hij daar meestal ‘christenen’ mee.

Het beeld van zijn zoon
Jezus Christus is het model in het leven en het handelen van christenen.

Rechtvaardigen
Deze term uit de rechtszaal werd gebruikt wanneer een rechter een beschuldigde ten gunste in het gelijk stelde, waarbij die beslissing tot de vrijspraak leidde.

Bij de tekst

Visie van Paulus

Paulus ziet de geschiedenis als een tijd waarin gebeurt wat God vooraf heeft gepland.

Suggesties

Grote kinderen

VERTELLEN

Het gebed van een arme jood

(C. LETERME, Parels van verhalen, Averbode 2019, p. 98)

Een arme jood ging naar de synagoge.
Toen iedereen ging bidden,
stond hij er verslagen bij:
hij wist niet wat hij moest zeggen.

Hij was nooit naar school geweest.
Lezen of schrijven kon hij niet.
Maar...
hij kon wel het alfabet opzeggen.

Toen zei hij tot God:
'God ik ben een arme man.
Ik werk hard om mijn kinderen eten te kunnen geven.
Ik kan niet lezen en ik kan ook niet schrijven.

Ik kan wel het alfabet opzeggen.
U kent mij en U weet wat ik U wil zeggen.
Ik zal alle letters van het alfabet opzeggen.
Wilt U er dan goede zinnen van maken?'

Heel verzorgd sprak de man toen
de letters van het alfabet uit.
En God...
... die luisterde naar hem.

(Naar een chassidisch verhaal)

God eren met lichaam en ziel

(C. LETERME, Parels van verhalen, Averbode 2019, p. 101)

Een goochelaar ging naar een abdij en werd er monnik.
Maar het leven van de monniken raakte hij niet gewoon:
hij was niet in staat om samen met de andere monniken
een gebed uit te spreken of het te zingen.

Hij ging met zijn leed naar Maria,
de moeder van Jezus.
Die moedigde hem aan om God te dienen
met wat hij kon: dansen en springen!

Vanaf dat moment danste hij
de ziel uit zijn lijf
terwijl de andere monniken
koorgebeden aan het bidden waren.

Op een dag liet de abt hem bij zich komen.
De vroegere goochelaar dacht:
‘Dit was mijn laatste uur in deze abdij
Ik word het klooster uitgestuurd.’

Maar de abt zei:
‘Met jouw dans heb je God met lichaam en ziel geëerd.
Ik vraag God dat Hij alle woorden vergeeft, die we uitspreken
zonder dat ze door ons hart worden ingegeven.’

(Naar een Franse legende)