Tobit 2, 10-14: Tobit is blind

De tekst

Dichter bij de tijd

(Bewerking: C. Leterme)

Ik merkte niet dat er mussen op de muur zaten.
Ik had mijn ogen nog open
en op een bepaald moment viel er mussendrek in.
Omdat ik witte vlekken kreeg in mijn ogen,
ging ik naar verschillende artsen,
maar die konden me niet helpen.
Achiacharus voorzag in mijn onderhoud totdat hij naar Elymes vertrok.
Toen probeerde mijn vrouw Anna met handwerk geld te verdienen.
Op een keer kreeg ze van klanten aan wie ze regelmatig werk leverde,
bij de betaling een bokje als cadeau.
Toen ze ermee thuiskwam begon het te mekkeren.
Ik vroeg aan Anna: 'Waar komt dat bokje vandaan?
Je hebt het toch niet gestolen? Breng het terug naar de eigenaar,
want het is niet toegelaten iets te eten dat gestolen is.'
Ze antwoordde: 'Ik heb het als cadeau gekregen
toen ik betaald werd voor mijn werk.'
Maar ik geloofde haar niet en zei:
‘Je moet dat bokje aan de eigenaar teruggeven.
Ik schaamde me over haar. Maar ze reageerde:
'Waar blijf jij met je aalmoezen en je goede werken?
Nu komt je ware aard aan het licht.'

Stilstaan bij …

Witte vlekken
Dat die witte vlekken veroorzaakt werden door een verzwering van het hoornvlies. Hierdoor werd Tobit blind.

Elymes
Elam aan de Persische Golf.

Nu komt je ware aard aan het licht
Vroeger dacht men dat als een rechtvaardig mens door lijden werd getroffen, zijn deugd slechts schijn was.

Bij de tekst

Wetsgetrouw

Door het begraven van de doden doet Tobit wat de wet van God van hem vraagt, niettegenstaande hij er groot gevaar mee loopt om zelf opgepakt te worden.
Dat er mussendrek in zijn ogen komt, zou Tobit kunnen ervaren als een straf. Toch blijft hij trouw aan de wet van God en wijst hij zijn vrouw op haar plicht (hoewel dat niet nodig was).