...page…

.

Kaf

Omhulsel / vlies waarin een graankorrel zit voor er gedorst wordt.

Kafarnaüm

(= dorp van Nahum, of dorp van troost)
2000 jaar geleden werd dit stadje aan de noordwestkust van het meer van Galilea, vooral door vissers bewoond. Het was een tussenstation op de via maris, de handelsroute die Damascus met de Middellandse Zee en Egypte verbond. Kafarnaüm was één van de grensplaatsen waar kooplui tol moesten betalen aan de Romeinse bezetter, en waar ook een Romeins garnizoen gelegerd was. Het was de woonplaats van Jezus en verschillende van zijn leerlingen.

Kajafas

Kajafas, hogepriester van 18 tot 36 na Christus, was de schoonzoon van Annas, een vroegere hogepriester. Hij was volgens het Nieuwe Testament de voorzitter van het Sanhedrin tijdens het proces tegen Jezus.
Van alle 19 hogepriesters in de eerste eeuw na Christus was hij het langst hogepriester. Hij bleef 18 jaar in functie. Dit was erg lang. Was hij zo bekwaam? Had hij nauwe banden met het Romeinse bestuur?

Kana

Kana was in de tijd dat Jezus leefde een dorp in Galilea ten Noord-Oosten van Nazaret.

Kanaan

Gebied dat Zuid-Syrië en Palestina, tussen de Middellandse Zee en de de Jordaan omvatte. De precieze grenzen zijn moeilijk te geven, omdat het geen echt land met één koning of regering was. Er lagen allerlei kleine en grote steden met eigen koningen en er woonden ook verschillende volken.
Kanaän was ook de naam van het land dat God aan Abraham, Isaak en Jakob beloofde. Die naam heeft te maken met het volk dat er woonde: de Kanaänieten. Volgens Genesis 9 stamden ze af van Kanaän, een kleinzoon van Noach.

Kandake

Titel van de koningin-moeder van Ethiopië.

.

Keppel

Typisch hoofddeksel van joodse jongens en mannen. Het herinnert hen eraan dat er een hogere autoriteit boven hen is. Tegelijk zegt het de anderen dat ze zich verbonden weten met de woorden van God en ernaar leven.

Kinderen

Ten tijde van Jezus telden kinderen niet mee. Hun kleine gestalte en hun mindere spierkracht maakten van hen heel kwetsbare groep. Daarom is de houding van Jezus die eerbied heeft voor kinderen erg revolutionair.

Kinderloos

Kinderloosheid brengt vaak groot verdriet met zich mee. In de tijd van de Bijbel kwam daar nog bij dat kinderen normaal voor hun ouders zorgden wanneer die op leeftijd waren. Een echtpaar zonder kinderen was dus kwetsbaar, sociaal én economisch gezien.

In de Bijbel valt op dat de meeste moeders van belangrijke personen aanvankelijk geen kinderen konden krijgen. Zo wil de Bijbel zeggen dat de geboorte van dat kind door God gewild werd.

Kindsheidsevangelie

Het gedeelte van het evangelie (alleen bij Matteüs en Lucas) dat handelt over de kinderjaren van Jezus.

.

Knecht

Ten tijde van Jezus was een dienaar ofwel een slaaf ofwel een ingehuurde arbeider, die voor zijn werk betaald werd. Meestal deed die dienst in de huizen van de rijken of aan het hof.

Knielen

Een manier om te tonen dat je iets / iemand belangrijk vindt.

.

Koning

Koningschap wordt verbonden met macht, met majesteit, met een bepaald volk of een land.
In het oude oosten was het niet ongebruikelijk een koning 'zoon van God' te noemen. Daarmee bedoelde men dat een koning de god van het volk vertegenwoordigde, regeerde in naam van die god, moest instaan voor recht en gerechtigheid en een bijzondere zorg moest hebben voor de armen.
Profeten in Israël stelden zich altijd terughoudend op tegenover koningen, omdat alleen God het in Israël voor het zeggen heeft. Voor hen waren alleen die koningen goed, die het woord van God lieten horen en ermee rekening hielden in hun leven en in het bestuur van hun land.
Toen Jezus leefde, keken de mensen sterk uit naar een ‘zoon van David’, een nieuwe koning, een koning die Israël zou bevrijden van de Romeinen die het land bezetten. Aan dit beeld van een koning, wilde Jezus niet beantwoorden. Hij wilde een koning zijn die dienaar is. Een koning die zich niet beroept op macht, maar op waarheid.

Koorts

In de oudheid zag men koorts als een ziekte en niet als het symptoom van een ziekte.

Koosjer / niet-koosjer

(Rein / onrein)
Dit speelt een belangrijke rol in het leven van de joden. Ze kennen een uitgebreide lijst van voedingsproducten en handelingen die niet toegelaten zijn (Voedselwetten).
Bijvoorbeeld: geen varkensvlees eten, geen vissen eten zonder schubben of vinnen, en ook: geen werk verrichten op sabbat, geen melaatsen aanraken ...

Korenmaat

Inhoudsmaat ( ongeveer 13 liter) om koren mee af te meten. Zo’n maat maakte deel uit van de huisraad: in de kleine boerenhuizen van Palestina - één-kamer-woningen zonder venster, doofde men het aarden lampje door er een inhoudsmaat (b.v. een korenmaat) overheen te zetten. Soms werd die omgekeerd gebruikt om op te zitten.

Korinte

Korinte, een belangrijke havenstad, was de hoofdstad van de Romeinse provincie Achaje (het huidige Griekenland) en een centrum van cultuur en verschillende godsdiensten.
De groep christenen in Korinte was een bont gezelschap van joodse christenen, heidense christenen van Griekse afkomst, rijken, armen (w.o. slaven)

.

Krib

Bak waarin het eten voor dieren.
De vermelding hiervan was voor Franciscus van Assisi de aanleiding om te spreken over de stal waarin Jezus geboren werd.
Het Hebreeuwse woord voor kribbe kan ook met ‘broodmandje’ vertaald worden. In dat geval betekent het: ‘Jezus komt tot de mensen als het brood van het leven'.

Kruis

Wie een moord, roof of verraad pleegde, werd door de Romeinen gestraft met de dood op een kruis. Een strafwerktuig dat bestond uit een houten paal met een dwarshout.
Als christenen nu een kruis zien, denken ze niet alleen aan Jezus en aan zijn dood op een kruis, maar ook aan zijn verrijzenis: na zijn dood leeft Jezus verder bij God en bij de mensen.

Kruisigen

Het kruisigen was een straf uit het Oosten die de Romeinen toepasten op slaven en niet-burgers voor moord, roof en verraad. Die doodstraf was bedoeld voor staatsgevaarlijke misdadigers. Vaak werd de veroordeelde, na gegeseld te zijn, gedwongen de dwarsbalk naar de strafplaats te dragen. Daar werd hij aan de dwarsbalk genageld en opgehesen aan de paal.
Cicero schreef erover als 'de wreedste en walgelijkste van alle straffen'.
De kruisdood werd in 313 na Chr. door keizer Konstantijn afgeschaft.