…page..

Genesis 23, 1-20: Sara wordt begraven

De tekst

’Bijbel in gewone taal’

(Deze Bijbeltekst komt uit de Bijbel in Gewone Taal, © Nederlands Bijbelgenootschap 2014, p. 38-39)

Sara leefde 127 jaar. Toen stierf ze in de plaats Kirjat-Arba, in het land Kanaän. Die plaats heet tegenwoordig Hebron.
Abraham ging bij zijn overleden vrouw zitten. Hij huilde en rouwde.

Toen het tijd was om Sara te begraven, ging Abraham naar de Hethieten. Die woonden toen in Kanaän. Hij zei tegen hen: ‘Mijn vrouw is gestorven en ik wil haar begraven. Maar ik ben een vreemdeling, ik bezit geen grond in jullie land. Daarom wil ik graag een graf van jullie kopen.’
De Hethieten zeiden: ‘Luister. U bent voor ons een heel belangrijke man. En we weten dat God u beschermt. U kunt gerust uw vrouw begraven. En u kunt van ons het beste graf krijgen dat we hebben. Niemand zal u dat weigeren.’
Abraham maakte een diepe buiging voor de Hethieten die daar land hadden. Hij zei: ‘Jullie vinden het dus goed dat ik mijn vrouw begraaf in jullie land? Dan wil ik graag een eigen graf kopen. Aan de rand van het land van Efron, de zoon van Sochar, ligt een grot. Dat is de grot van Machpela. Die wil ik graag kopen voor de volle prijs. Willen jullie Efron vragen of hij dat goedvindt?’

Efron was zelf ook aanwezig bij de stadspoort. Hij antwoordde, en iedereen kon het horen: ‘Geen sprake van! Ik geef het u cadeau, waar iedereen bij is. U krijgt dat stuk land en die grot van mij. Dan kunt u daar uw vrouw begraven.’
Abraham maakte weer een diepe buiging. Hij zei tegen Efron: ‘Maar luister alstublieft naar wat ik voorstel. Ik wil betalen voor die grond. Ik wil de prijs geven die de grond waard is. Neemt u dat geld toch van mij aan. En laat mij dan daar mijn vrouw begraven.’
Toen zei Efron: ‘Die grond is 400 zilverstukken waard. Dat is niet veel voor u of voor mij. U kunt er dus gerust uw vrouw begraven.’ Abraham betaalde het geld: 400 zilverstukken. Dat was de prijs die Efron genoemd had. Want dat was de grond waard.

Zo werd Abraham de eigenaar van het stuk land van Efron, en van de grot en de bomen op het land. Alle Hethieten bij de stadspoort hadden gezien dat Abraham dat stuk land kocht. Het land lag in Machpela, in de buurt van Mamre.
Daarna ging Abraham zijn vrouw Sara begraven. Hij begroef haar in de grot op het land in Machpela, dicht bij Mamre. Daar ligt nu de stad Hebron, in het land Kanaän. Voortaan was Abraham dus de eigenaar van een stuk grond van de Hethieten en van de grot op die grond. Vanaf toen had hij een eigen graf.

Dichter bij de tijd

(Bewerking: C. Leterme)

Sara werd honderdzevenentwintig jaar.
Toen ze stierf in Hebron, in Kanaän, rouwde Abraham over haar
en beweende haar.
Daarna ging hij naar de Hethieten en zei:
‘Ik ben hier maar een vreemdeling. Ik vraag jullie:
geef me hier een eigen graf, waar ik mijn overleden vrouw kan begraven.'
De Hethieten zeiden: ‘Heer, luister: jij bent voor ons een vorst van God.
Begraaf je vrouw in het mooiste graf dat we hebben.
Niemand van ons zal je zijn graf weigeren
of beletten dat je haar daarin begraaft.'
Abraham stond op, boog diep voor de Hethitische landeigenaars en zei:
‘Als jullie er mee instemmen dat ik mijn overleden vrouw begraaf,
vraag dan aan Efron, de zoon van Sochar,
dat hij de grot van Makpela verkoopt.
Dat is zijn eigendom. Het ligt aan de rand van zijn akker.
Laat hij die in jullie bijzijn voor de volle prijs aan me verkopen,
zodat ik een eigen begraafplaats heb.'
Onder de Hethieten bij de stadspoort was Efron.
Hij zei tegen Abraham,
terwijl alle Hethieten die er waren hem konden horen:
'Geen sprake van, heer.
Luister: ik geef je het stuk land en ook de grot erop.
Ik geef je dat in het bijzijn van mijn volksgenoten,
dan kun je er je dode begraven.'
Abraham boog diep voor de landeigenaars.
Terwijl iedereen hem kon horen zei hij tegen Efron:
'Wil zo goed zijn naar me te luisteren.
Ik wil voor de grond de volle prijs betalen.
Neem dat geld van me aan en laat me er mijn vrouw begraven.'
Efron zei: ‘Kijk eens, heer: een stuk grond van vierhonderd sikkel zilver,
wat maakt dat nu uit voor mij of voor jou? Begraaf gerust je dode.'
Abraham ging in op het aanbod van Efron
en woog het zilver af, dat in het bijzijn van de Hethieten genoemd werd:
vierhonderd sikkels, zoals gangbaar in de handel.
Zo werd in het bijzijn van alle Hethieten die bij de stadspoort waren,
het stuk grond van Efron in Makpela, ten oosten van Mamre
- de grond met de grot en alle bomen op het hele terrein -
eigendom van Abraham.
Daarna begroef Abraham zijn vrouw Sara
in de grot op de akker van Makpela, ten oosten van Hebron.
Zo ging het stuk grond met de grot van de Hethieten over op Abraham
en kreeg hij een eigen begraafplaats.

Stilstaan bij …

Sara
(= vorstin)
Sara was de halfzus en vrouw van Abraham. Aanvankelijk heette ze Sarai. Volgens de Bijbel was ze tien jaar jonger dan Abraham en onvruchtbaar. Toen ze oud was, werd ze de moeder van Isaak.

Hebron
Lees meer over Hebron, de plaats in het beloofde land, waar Abraham zich vestigde.

Hethieten
Deze Hethieten kunnen vroege kolonisten geweest zijn die vanuit het Hethitische Rijk (rond 1800 voor Christus gesticht in Turkije), naar het zuiden trokken om er handel te drijven.

Stadspoort
Wanneer een muur om een stad was gebouwd om die goed te kunnen verdedigen, werd in die muur een poort gebouwd om een doorgang naar de stad te hebben. Die doorgang werd 's nachts afgesloten om ongewenste bezoekers te weren.
De poort bevond zich vaak in een gebouw dat extra verdedigd was: het poortgebouw.
In de Bijbel functioneerde de stadspoort als een officiële plaats: men kon er officiële afspraken maken en recht laten spreken.
Bijvoorbeeld: de schapenpoort te Jeruzalem.

Vierhonderd sjekel
Deze hoeveelheid zilver komt overeen met vijf kilo zilver, een heel groot bedrag in de tijd van Abraham.

Stuk grond
Met het aankopen van dit stuk grond werd een klein beetje de belofte van een land gerealiseerd.

De grot en alle bomen
Als men een stuk land verkocht, moest er gedetailleerd gezegd worden wat wel en wat niet tot het stuk land behoorde.

Bij de tekst

Hethitische wet

De verkoop van grond gebeurde bij / in de stadspoort in aanwezigheid van getuigen. Bij de koop gaf men ook een beschrijving van de grond (in dit geval: bomen, grot) en werd de overeengekomen hoeveelheid zilver gewogen. Belangrijke overeenkomsten schreef men toen op een kleitablet in spijkerschrift.

Onderhandelingstechniek

Dit stukje tekst uit Genesis geeft een inkijk in de manier van onderhandelen. In het begin lijkt het zelfs dat Abraham het stuk grond zomaar kan krijgen, maar naar het einde toe betaalt hij er een stevige prijs voor.

Ketura / Hagar?

Na de dood van Sara huwde Abraham een tweede keer. Volgens de Bijbel was die tweede vrouw Ketura (Genesis 25, 1)
Een aantal joodse Schriftgeleerden zeggen dat met Ketura, Hagar bedoeld werd. Want het woord 'ketura' betekent wierook. Deze naam kreeg Hagar toen ze de godsdienst van Abraham overnam en haar daden zo welriekend waren als wierook.