Inhoudstabel
…page…
Algemeen
Kamelen
Kamelen waren voor de nomaden in het Oude Testament erg waardevol. Ze waren tevreden met karig voedsel en konden dagenlang in leven blijven zonder te drinken, terwijl ze een berijder en ongeveer 180 kg bagage vervoerden.
Als een kameel drinkt, drinkt die heel veel: meer dan 100 liter aaneen, tot 60 liter per minuut.
In de bulten wordt vet opgeslagen, dat dient als energiereserve bij voedselgebrek. Als het vet in de bulten niet aangesproken wordt, staan de bulten rechtop, anders gaan die naar een kant hangen.
Hun poten zijn zo plat dat ze niet wegzakken in het zand van de woestijn. De eeltkussens eronder beschermen de kameel tegen het hete zand.
Hun dikke vacht beschermt hen zowel tegen extreme hitte als tegen extreme kou.
Het dier kan zijn neusgaten afsluiten, zodat er geen zand kan in komen en dankzij een derde, transparant ooglid kunnen ze ook tijdens zandstormen nog zien.
Joden mochten geen kamelenvlees eten omdat dit niet koosjer was.
Belang
Lastdier
Vanaf de negende eeuw voor Christus begon men kamelen en dromedarissen in te zetten als lastdieren, omdat men vaststelde dat ze relatief weinig water en voedsel nodig hadden en dat ze veel lasten konden dragen over grote afstanden.
Voordien werden in de karavanen ezels gebruikt om lasten te vervoeren.
Wol
De wol van kamelen wordt gebruikt om er warme kledingtukken van te weven.
Zo vermelden de evangelisten Matteüs en Marcus dat Johannes de Doper in de woestijn kleding droeg van kameelhaar. (Matteüs 3, 4; Marcus 1, 6)
Taal
| ‘Schip van de woestijn’ | Nomaden en reizigers gebruikten kamelen als rij- en lastdier door de woestijn. |
| Dit bericht staat vol kemels. | 'Kemels' = domme fouten. |
| Een kemel schieten | = een fout maken, een flater begaan, blunderen. |
Bijbel
Datering
'Kamelen' in een tekst, helpen om een gebeurtenis te dateren.
Men heeft geen archeologische bewijzen dat men voor 1000 voor Christus kamelen gebruikte om goederen te vervoeren. Op basis daarvan zou Abraham uit een veel latere periode zijn dan 2100 voor Christus. Tenzij latere schrijvers elementen uit hun wereld projecteerden op die van Abraham.
Oude testament
Genesis 24, 10
"Toen begaf de dienaar zich met tien kamelen van zijn meester en met allerlei kostbare geschenken op weg; hij trok naar de stad van Nachor, in Aram-naharaim."
Abraham stuurde zijn dienaar op weg met tien kamelen om een vrouw te zoeken voor Isaak. (Genesis 24)
Genesis 37, 23-25
"Zodra Jozef bij zijn broers kwam, trokken zij hem het kleed uit, het prachtige kleed dat hij droeg, grepen hem en wierpen hem in de put. De put was leeg en er stond geen water in. Terwijl ze zaten te eten, zagen zij ineens een karavaan van Ismaëlieten, die van Gilead kwam. De kamelen waren beladen met gom, balsem en hars; zij waren op weg naar Egypte om de koopwaar daar af te leveren."
De vermelding van 'kamelen' in zowel het verhaal van Abraham als van Jozef is een anachronisme: in de tijd waarin dit verhaal gesitueerd wordt, kende men alleen ezels als transportdieren op de karavaanroutes. Tenzij Abraham en Jozef veel later in de tijd leefden.
Jesaja 60, 6
"Een vloed van kamelen zal u bedekken, dromedarissen van Midjan en Efa; alle bewoners komen uit Seba, met goud en wierook beladen; zij verkondigen de lof van God."
Deze tekst heeft gevolgen voor de uitbeelding van het kerstgebeuren: koningen op kamelen komen Jezus bezoeken.
Nieuwe Testament
Matteüs 19, 23-24
"Nu sprak Jezus tot zijn leerlingen: 'Voorwaar, Ik zeg u: voor een rijke is het moeilijk het Rijk der hemelen binnen te gaan. Nog sterker: voor een kameel is het gemakkelijker door het oog van een naald te gaan dan voor een rijke in het Koninkrijk Gods te komen.'"
Matteüs 23, 24
"Blinde leiders, die de mug uitzift en de kameel doorslikt!"
Zo sprak Jezus tot hen die zich verloren in onbenulligheden en geen aandacht hadden voor wat echt belangrijk was. Het 'eten' van een mug stelt niets voor bij het doorslikken van een kameel.
Suggestie
Grote kinderen
VERTELLEN
De kameel
(C. LETERME, Parels van verhalen, uitgeverij Averbode 2019, p. 159)
Op een dag hoorde een kameel een verhaal over een land
waar het leven goed is voor iedereen:
Niemand heeft er honger en niemand is er eenzaam.
‘Daar wil ik wonen,’ zei de kameel.
Ze pakte al haar spullen bijeen en ging op weg.
Na een lange reis kwam ze bij de poort van dat land.
Een leeuw zat er te kaarten met een schaap.
‘Is hier het land waar het leven goed is voor iedereen?’
vroeg de kameel.
‘Zeker,’ zei het schaap, ‘maar voor jou zal dat wel moeilijk zijn
Kijk eens naar dat poortje, je kunt er niet door.’
De kameel zag een heel erg klein poortje.
‘Nee, daar kan ik er echt niet door!’ zei de kameel.
‘Laat die kist met eten maar hier,’ zei het schaap.
Bij deze poort komen heel wat mensen die honger hebben.’
De kameel zette de kist op de grond, maar het poortje bleef te klein.
‘Dat geld in de tassen,’ zei de leeuw, ‘kunnen armen goed gebruiken.’
De kameel keek zuur.
Toen stak hij haar kop door de poort, maar de belletjes zaten in de weg.
‘Moet dat ook af?’ vroeg ze vertwijfeld.
‘Ja,’ zei de leeuw, ‘en die stoffen ook, daar maken we kleren van.’
Daar stond de grote kameel. Ze voelde zich heel klein.
‘Ik begrijp het niet,’ zei ze.
‘In dit land zou het leven goed zijn voor iedereen.
En ik moet alles afgeven?’
‘Het leven is hier goed voor iedereen,’ zei de leeuw
‘omdat we alles delen wat we hebben.’
‘Alles delen …’, zei de kameel.
Daar moet ik nog eens over nadenken. Dank u.’
Ze pakte al haar spullen weer op haar rug.
‘U hoort nog wel van me,’ zei ze.